Με την νίκη για την Ελευθερία!

 

Πέρα από τα διαχρονικά ανούσια ερωτήματα του τύπου «ποιος είπε το ΟΧΙ» ή το άκρως υπονομευτικό «καλύτερα να γιορτάζουμε την λήξη του πολέμου και όχι την έναρξη», είναι ιστορικά καταγεγραμμένο ότι το ελληνικό έθνος πολέμησε «ΣΥΣΣΩΜΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ» («Αθηναϊκά Νέα», 28-10-1940). 

Στην ιστορία του καταγράφτηκαν ηρωικές στιγμές κόντρα σε λιπόψυχες λογικές και πέρα από δικτάτορες, βασιλείς, ξενόδουλους και ξενοκίνητους πολιτικούς, αγγλογαλοαμερικανούς ή και σταλινομουσουλινοχιτλερικούς. 

Αυτό είναι Ιστορία, όσο και αν σήμερα κάποιοι ελάχιστοι ανιστόρητοι και δήθεν «προοδευτικοί», εκτίθενται προσπαθώντας να υπονομεύσουν, με οποιοδήποτε τρόπο μπορούν, τον μεγαλειώδη αυτόν αγώνα των Ελλήνων και να αμφισβητήσουν τον αντιστασιακό του χαρακτήρα. 

Η αποστομωτική απάντηση υπάρχει ήδη από το 1940 : «Δύο ξερές λέξεις …. Τις είπε με φωνή τραχειά, σαν να ήταν θυμωμένη. Ευχή μαζί και προσταγή. Έτσι αδάκρυτη στάθηκε στο κατώφλι της ως που ο φαντάρος χάθηκε στη γωνιά του δρόμου. 

Ξαναζεί η Σπάρτη. Δεν πέφτουν σήμερα οι μητέρες στο λαιμό των παιδιών τους για να τους εμποδίσουν την αναχώρηση. Οι ίδιες τους δείχνουν το δρόμο του καθήκοντος» («Ελεύθερο Βήμα», 16-11-1940).