Η βίβλος του λόγου της ζωής εκ γαστρός προελήλυθε...

 

Ο υμνογράφος της εορτής του Γενεθλίου της Θεοτόκου χαρακτηρίζει την Παναγία ως την βίβλο του λόγου της ζωής, την βίβλο του Χριστού. Τι όμορφη παρομοίωση.
Ένα βιβλίο εμπεριέχει σοφία, γνώση, αλήθεια. Σοφία για την Παναγία ήταν η σπουδή στο θέλημα του Θεού. Γνώση της Παναγίας ήταν ότι υπάρχει για να γίνει δοχείο της χάριτος, η νέα Εύα που δεν θα διαλέξει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και τις επιθυμίες της, το αίσθημα της αυτοθέωσης, αλλά το «ιδού η δούλη Κυρίου». 

Αλήθεια για την Παναγία είναι ότι υπάρχει για τον Χριστό, ότι Εκείνος είναι το Α και το Ω της ύπαρξής της, ότι όλα ανήκουν σ’ Αυτόν.
Ένα βιβλίο διαβάζεται, δεν κρύβεται. Μας προκαλεί να πάρουμε θέση πάνω σ’ αυτό. 

Έτσι και η Παναγία, δεν κρύβεται, δεν φοβάται τη γνώμη των ανθρώπων, αλλά μας προκαλεί να διαβάσουμε τη ζωή της και να την ακολουθήσουμε στο ταξίδι προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο, στο ταξίδι της Εκκλησίας, να αναλάβουμε την ευθύνη να υπερβούμε κάθε ραθυμία και να μοιραστούμε τη ζωή, όπως έκανε εκείνη.

Ένα βιβλίο υπερβαίνει τον χρόνο, αφήνει ένα ίχνος αθανασίας. Η παναγία δεν ανήκει στο χτες, όπως νομίζει ο κόσμος της αδιαφορίας για τον Θεό. Είναι μία βίβλος αιωνιότητας. Τιμώντας το πρόσωπό της, χαιρετώντας την εικόνα της, κοινωνώντας τα μυστήρια, γινόμαστε μέτοχοι του θησαυρού της, μέτοχοι του λόγου της ζωής που είναι ο Χριστός.

Ας είναι η Παναγία η Βίβλος που φωτίζει τον καθέναν μας και μας ωθεί να αποκτήσουμε μία άλλη σοφία, μία άλλη γνώση, την όντως αλήθειας της αγάπης για τον Χριστό και κάθε εικόνα Του!

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, 8 Σεπτεμβρίου 2021, Γενέθλιον της Θεοτόκου