«Ο αχάριστος δούλος» .

 

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης, Ιεροκήρυκας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

---

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου
(Ματθ. ιη΄ 23 - 35)

Στο χθεσινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Κύριος διηγείται την παραβολή του αγνώμονος δούλου. Επιθυμεί με τον τρόπο αυτό να διδάξει τους μαθητές και τους ακροατές Του ότι η παροχή της συγγνώμης προς όσους τη ζητούν ειλικρινά πρέπει να είναι απεριόριστη και να τονίσει ότι η αχαριστία, η αγνωμοσύνη, δημιουργούν τραγικές καταστάσεις στη ζωή του ανθρώπου.

Ο Χριστός παρομοιάζει τη Βασιλεία του Θεού με τη δικαιοσύνη ενός άρχοντα, ενός βασιλιά, ο οποίος είχε δανείσει σημαντικά χρηματικά ποσά στους δούλους του με την υπόσχεση όμως να του επιστραφούν σε ορισμένο χρονικό διάστημα.

Έπειτα από αρκετό καιρό, ο βασιλιάς θέλησε να λογαριαστεί μαζί τους, γι’ αυτό έδωσε εντολή να παρουσιαστεί ενώπιον του ο πρώτος δούλος στον οποίον είχε δανείσει ένα τεράστιο ποσό.

Όμως ο δούλος δεν είχε τη δυνατότητα εκείνη τη στιγμή να επιστρέψει τα χρήματα και ο βασιλιάς ζήτησε να πουληθούν αυτός, η γυναίκα και τα παιδιά του και όλα όσα είχε στην κατοχή του, ώστε να λάβει τα οφειλόμενα.

Ο δούλος μόλις άκουσε την απόφαση του βασιλιά ταράχτηκε, φοβήθηκε, έπεσε στα γόνατα ικετεύοντάς τον να του χαρίσει λίγο χρόνο ώστε να προσπαθήσει να βρει τα χρήματα και να επιστρέψει ό,τι του οφείλει.

Ο βασιλιάς αισθάνθηκε μεγάλη συμπάθεια βλέποντας το δούλο να κλαίει και να παρακαλεί γονυπετής για έλεος, γι’ αυτό ... «ἀπέλυσεν αὐτὸν καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ».

Όμως ... «ἐξελθὼν δὲ ὁ δοῦλος ἐκεῖνος εὗρεν ἕνα τῶν συνδούλων αὐτοῦ, ὃς ὤφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάρια, καὶ κρατήσας αὐτὸν ἔπνιγε λέγων· ἀπόδος μοι εἴ τι ὀφείλεις ».

Ο ευεργετημένος αποδείχτηκε αχάριστος, κακός, άσπλαχνος, σκληρόκαρδος ... μάλιστα είχε τόση σκληρότητα απέναντι στο συνάνθρωπό του που ... «ἔβαλεν αὐτὸν εἰς φυλακὴν ἕως οὗ ἀποδῷ τὸ ὀφειλόμενον».

Οι άλλοι δούλοι που είδαν αυτό το γεγονός, έτρεξαν αμέσως στο βασιλιά και ανέφεραν όλα όσα είδαν και άκουσαν και ... «ὀργισθεὶς ὁ κύριος αὐτοῦ παρέδωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς ἕως οὗ ἀποδῷ πᾶν τὸ ὀφειλόμενον αὐτῷ». Τραγικό ... η σκληροκαρδία του και η αγνωμοσύνη, τον οδήγησαν στα βάσανα και στη φυλακή.

Ο Θεός δεν επιθυμεί την τιμωρία κανενός, ούτε την επιζητεί. Η ευσπλαχνία Του είναι απεριόριστη και πάντοτε είναι ανεκτικός, φιλάνθρωπος, μακρόθυμος, δίκαιος και έτοιμος να αποδεχθεί όποιον εκδηλώνει μετάνοια ειλικρινή και ζητάει το έλεός Του.

Δυστυχώς όμως ... όλοι οι άνθρωποι είμαστε αχάριστοι, σκληροί και άσπλαχνοι, όπως ο δούλος της Ευαγγελικής διηγήσεως. Αυτό το διαπιστώνουμε πολλές φορές στην καθημερινότητά μας και ξεχνούμε ότι όλοι, ίσως κάποια στιγμή, έλθουμε στη θέση του αχάριστου δούλου.

Αδελφοί μου ...

Στη Βασιλεία του Θεού θα εισέλθουμε μόνον όταν συνυπάρξουμε με τους συνανθρώπους μας σε μία σχέση ειλικρινή, αγαθή, σωστή, μακριά από συναλλαγές και συμφέροντα.

Στη Βασιλεία των Ουρανών θα εισέλθουμε μόνον όταν μιμηθούμε την ευσπλαχνία και τη φιλανθρωπία του βασιλιά της παραβολής, ο οποίος μοιάζει με τον φιλόστοργο Πατέρα και Κύριο.

Στην Ουράνια και αιώνια Βασιλεία του Θεού θα εισέλθουμε μόνον όταν επικρατήσει στη ζωή μας το ήθος του Χριστού, η καθαρότητα της καρδιάς, η αγάπη προς όλους, η εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας, η συγγνώμη που εκμηδενίζει την ακαμψία της δαιμονικής τυπολατρίας που οδηγεί στην ολοκληρωτική καταστροφή.

Γι’ αυτό ... εάν επιθυμούμε να μετρηθούμε με το «μέτρο» του Θεού, του μόνου Δίκαιου Κριτή, τότε να έχουμε πάντοτε κατά νου το σωτήριο λόγο της Κυριακής Προσευχής: «...καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν...», ώστε να μην ηχήσει στα αυτιά μας ο Ευαγγελικός λόγος: «Οὕτω καὶ ὁ πατήρ μου ὁ ἐπουράνιος ποιήσει ὑμῖν, ἐὰν μὴ ἀφῆτε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑμῶν τὰ παραπτώματα αὐτῶν.».

Πηγή:  Romfea.gr