ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ;

 

Ο Θεός δεν δημιούργησε τον άνθρωπο εμπαθή, αλλά απαθή. Οι πρωτόπλαστοι ήταν ευτυχισμένοι, χωρίς πόνους, θλίψεις, στενοχώριες κι αγωνίες, καθώς είχαν διαρκή επικοινωνία με τον Δημιουργό και αγάπη μεταξύ τους.

Είχαν την ευχέρεια της διάπραξης του κακού, δηλ. την ανυπακοή προς τον Θεό ως δυνατότητα της ελεύθερης βούλησής τους κι όχι ως ικανότητα της φύσης τους, διότι στην περίπτωση αυτή το κακό θα ήταν δημιούργημα του πανάγαθου Θεού. Η κακία του ανθρώπου δεν ανήκει στις φυσικές δυνάμεις της ψυχής του, αλλά στην ελεύθερη βούλησή του. 

Τα πάθη δεν αποτελούν συστατικά γνωρίσματα του ανθρώπου, αλλά παρουσιάστηκαν ως επιπρόσθετες αρρωστημένες καταστάσεις μετά την πτώση της προπατορικής αμαρτίας και την απομάκρυνση από τον Θεό. Οι πρωτόπλαστοι μετά τον πειρασμό εκ του πονηρού, καθώς έχασαν την εμπιστοσύνη τους προς τον Θεό και προσπάθησαν να γίνουν «θεοί» μακριά Του, εξέπεσαν από την αρχική τελειότητα και διαστράφηκε η ανθρώπινη φύση. 

Το μεγάλο λάθος των πρωτοπλάστων ήταν η ανεξαρτητοποίηση από τον Θεό και η στροφή προς τον αδύναμο εαυτό τους. Ο εγωισμός αυτός διέστρεψε όλον τον ανθρώπινο ψυχισμό. Όπως παρουσιάστηκαν μετά την πτώση των πρωτόπλαστων οι ασθένειες του σώματος, έτσι εμφανίστηκαν και οι ασθένειες της ψυχής, τα πάθη, τα οποία κληρονομούνται σε όλες τις γενεές.
Ο αρχικά ήρεμος, γαλήνιος, γεμάτος αγάπη και ταπείνωση άνθρωπος, καθώς απομακρύνθηκε από τον Θεό, έχασε την ασφάλεια, που ένιωθε κάτω από την προστασία του Θεού στον παράδεισο, συμπεριφερόταν εγωιστικά και ανταγωνιστικά προς τον συνάνθρωπό του, αγρίεψε κι έγινε κακός. 

Ο Κάιν, ο φονιάς του αδελφού του Άβελ, είναι το πρώτο δείγμα της διαστροφής της ανθρώπινης φύσης. Ένα μικρό παιδί όταν απομακρυνθεί με κλοπή από τη ζεστή αγκαλιά των γονέων του, παθαίνει ανεπανόρθωτες ψυχικές βλάβες, όπως μόνιμη θλίψη, καχυποψία, εσωστρέφεια και επιθετικότητα. Όποιος ζει σε εχθρικό περιβάλλον, εύκολα αναπτύσσει τα πάθη του μίσους, του φθόνου, της χαιρεκακίας και της καχυποψίας. Εδώ κι ένα γατάκι του σπιτιού, όταν βρεθεί μακριά από το γνώριμο περιβάλλον του, αγριεύει, φοβάται και δεν πλησιάζεται.