Πόσοι περίπατοι μαζί Του
άραγε δεν πήγανε χαμένοι
γιατί εμείς απλώς ήμασταν ‘’αλλού’’,
στον ‘’κόσμο’’ μας……
Πόσες συναντήσεις,
πόσες αγκαλιές
συνέβησαν μα δεν τις ένοιωσε
ούτε το κορμί ούτε η ψυχή μας
γιατί απλά εκείνα
είχα την δική τους ρότα.....
Μα Εκείνος
δεν έπαψε ποτέ να ελπίζει……
Και πάλι έρχεται δίπλα μας……
Πόσο μα πόσο δύναμη
έχει η στοργή Του…..
Έρχεται και μπαίνει
απ’ την χαραμάδα
π' άφησε το παιδί
που κουβαλάμε μέσα μας,
στην σακατεμένη μας ζωή,
στην πονεμένη μας ψυχή
που αργοπεθαίνει
και με το Άγγιγμα της Αγάπης Του
μας Ανασταίνει……
Βλέπεις
υπάρχουν και εκείνα
τα Αγγίγματα που
μεταδίδουν
Χαρά, Φως και Ζωή…….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου