Πως αντιμετωπίζουμε τις αντιδράσεις των παιδιών μας;

 

Ερώτηση. Πώς αντιμετωπίζουμε ως γονείς τα παιδιά μας όταν αντιδρούν ή αρνούνται να μας ακολουθήσουν στην πνευματική ζωή; (εκκλησιασμός, νηστεία, προσευχή κλπ.)

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος:
Λέει ένα ωραίο ο Άγιος Πορφύριος
ότι: "Αν μιλάς στα παιδιά σου για το Θεό και δεν σε ακούνε, να μιλήσεις στο Θεό για τα παιδιά σου που σε ακούει!".

Τα παιδιά μας μέχρι μιας ηλικίας μάς ακούνε. Μετά μπαίνουν στην εφηβεία, μεγαλώνουν, αρχίζουν οι δικοί τους προβληματισμοί και πειρασμοί.
Αρχίζουν να μας κρίνουν και εμάς τους μεγαλύτερους γιατί κι εμείς, δυστυχώς,
έχουμε κάποια ρήγματα στην προσωπικότητά μας την πνευματική.
Πολλές φορές μέσα από την καλή μας διάθεση κάνουμε λάθη, παιδαγωγικά λάθη, απέναντί τους και αυτοί τα μεγαλοποιούν και τα βρίσκουν και τα χρησιμοποιούν μετά σαν "κανόνια" εναντίον μας. Νομίζω ότι πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά με μεγάλη αυτομεμψία: να πούμε ότι έχουμε ευθύνη για τα λάθη μας. 

Να προσευχηθούμε πάρα πολύ για τα παιδιά μας. Να σταματήσουμε να τα πιέζουμε για το Θεό και για όλα αυτά που πιστεύουμε εμείς. Εάν δέχονται να ακούσουν κάτι λίγο, λίγο να τους πούμε και με την προσευχή μας και με το άγιο παράδειγμά μας να τα βοηθήσουμε. Να σταματήσουμε να μιλάμε.. 

Να σιωπήσουμε και λίγο για να μιλήσει ο Θεός! Και να έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό! Ό,τι είπαμε για το Θεό δε χάνεται,
θα'ρθει η ώρα που θα έρθει πίσω!
Και ο Θεός αγαπά τα παιδιά μας πιο πολύ από εμάς. Αυτός σταυρώθηκε για τα παιδιά μας, δεν σταυρωθήκαμε εμείς!
Αυτός είναι Θεός Πατέρας τους και ξέρει πότε θα τους καλέσει κοντά Του.
Να έχουμε εμπιστοσύνη στην πρόνοια της αγάπης του Θεού και για τα παιδιά μας και για όλο τον κόσμο.