Καλό μήνα!

 

Και να που το φθινόπωρο το γύρισε σε χειμώνα...
Λίγο ψύχρα... λίγο η συννεφιά... μένεις να κοιτάς την πυξίδα του ουρανού....
κι ανάμεσα στα σύννεφα να αναζητάς ένα κομμάτι ελπίδας...στα πλαίσια μιας δίσεχτης εποχής που μας φορτώνει με φόβο αλλά και με άγχος....
Αφήσαμε τον χρόνο να ορίσει την αντοχή μας ...και τις ώρες να κυλάνε...να περνάνε χωρίς σκοπό...

Γεμίσαμε μοναξιά.... γεμίσαμε με απουσίες...με χαμένες αγκαλιές...χαμένα χαμόγελα....
Ελάχιστα τα λόγια... σχεδόν καθόλου.... λιγόστεψαν...και προσπαθούμε με κάθε τίμημα να διατηρήσουμε έναν τρόπο να λύσουμε τους κόμπους μας...και να ξεμπλέκουμε το κουβάρι της αβεβαιότητας...
Εύχομαι αυτός ο μήνας... της του Χριστού Γεννήσεως να μας χαρίσει υγεία και πολλά χαμόγελα ελπίδας!