Και μεις τι ξέρουμε από τις σιωπές και τα δάκρυα των άλλων.

 

 

π.Εφραίμ Παναούση

 

Και μεις τι ξέρουμε από τις σιωπές και τα δάκρυα των άλλων .Τις πτώσεις τις βλέπουμε μα τις μετάνοιες τους. τις προσπερνούμε. Για να πονέσεις μετανιωμένους πρέπει να  έχεις μετανιώσει πρώτα εσύ.

Όχι δεν κρίθηκε  ο Φαρισαίος γιατί ήτανε κακός. Μα δεν ήτανε. Κι από αυτά που έπρεπε, έκανε περισσότερα. Σχεδόν τα διπλά και κάτι παραπάνω.

Τα παρουσίαζε στο Θεό και σκεφτόταν πόσο ο Θεός του χρωστά. Νηστεύω δις και κρατώ τον νόμο της δεκάτης. Όχι δεν κρίθηκε για όλα αυτά.

Μα για κύταξε. Τα παρουσιάζει στο θεό σαν ο θεός να τα αγνοεί.

Και λερώνει την ιερή ώρα της προσευχής με λόγια για τον εαυτό του όμορφα, και λόγια που πληγώνουν, για τους άλλους.

 

Άρχισε να συγκρίνει  και να κρίνει. Σε ευχαριστώ λέγει στο θεό γιατί δεν είμαι σαν τους άλλους, όπως αυτός ο τελώνης.

 

Στο δικό του παράδεισο δεν χωρούν αμαρτωλοί. Σαν να είναι δικός του ο Παράδεισος.

Κι ο τελώνης στην άκρη της σιωπής, χωρίς να μιλά τα λέει όλα.

Ο τελώνης. Τι είπε στο Θεό  με τη σιωπή και τα δάκρυά του.

 

Και μεις τι ξέρουμε από τις σιωπές και τα δάκρυα των άλλων. Τις πτώσεις τις βλέπουμε μα τις μετάνοιες τους. τις προσπερνούμε. Για να πονέσεις μετανιωμένους πρέπει να μετανιώσεις πρώτα εσύ.

 

Πηγή: Εκδόσεις Χρυσοπηγή