Η φωτογραφία είναι σημερινή(του Sorin Onisor). Στο Σιρέτ,στα Ρουμανο-Ουκρανικά σύνορα. Μόλις τον είδα τον αναγνώρισα. Είναι ο Ανατόλι,ένας παλόμνικ (προσκυνητής).
Γυρίζει από προσκύνημα σε προσκυνημα (Ελλάδα,Ρωσία,Ρουμανία,Ιεροσόλυμα,Ιταλία) και προσεύχεται. Τον γνώρισα στην Κέρκυρα. Έρχεται συχνά να προσκυνήσει τον Άγιο Σπυρίδωνα. Πάντα έχει μαζί του ένα καρότσι γεμάτο εικόνες και περπατάει έτσι σκυφτός.
Προσεύχεται για όλον τον κόσμο. Κάποιες φορές μας παίρνει τηλέφωνο και μιλάει με την πρεσβυτέρα μου(στα ρωσικά). Πόλλες φορές τα λόγια του αφορούν σε κάτι που μας προβληματίζει εκείνη την στιγμή.
Εδώ κρατάει έναν σπασμένο σταυρό. Ίσως κάτι θέλει να μας πει. Στα μάτια μου πάντως, αυτή η φωτογραφία, μου δίνει την εικόνα ενός ανθρώπου, οποιασδήποτε εθνικότητος, ο οποίος υποφέρει από τις αποφάσεις κάποιων....
O άνθρωπος που το μόνο που του έχει απομείνει είναι ο Θεός.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου