Γιατί τι άλλο είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες αν όχι αυτό το «μαλακό μαξιλάρι» ανάμεσα σε σένα και τα παιδιά σου;
Είναι
αρκετό να σφίξεις πάνω σου ένα παιδί που πονάει, να του χαϊδέψεις το
κεφαλάκι όταν κοιμάται, να το νανουρίσεις με τραγούδια, να του απαλύνεις
τη στενοχώρια με γλυκά που έχεις φτιάξει ή κρύψει μόνο γι’ αυτό, να το
αποκαλέσεις «αγάπη μου», «καρδιά μου», «ψυχή μου» και να το κάνεις να
νιώσει μοναδικό.
Να το μάθεις να φτιάχνει τα τυροπιτάκια της γιαγιάς,
να το μάθεις να ψαρεύει, να φτιάχνει κόμπους και να ζωγραφίζει.
Να τους προσέχετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου