Η Παναγία Μητέρα μας.

 

του Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου
Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών
Δρος Θεολογίας

---

Τον μήνα Αύγουστο η Ορθόδος Εκκλησία πανηγυρίζει εορτάζουσα το τέλος της επίγειας ζωής της Θεοτόκου Μαρίας, την Κοίμησή Της.

Με την φράση «Κοίμηση της Θεοτόκου» ειρηνεύει η καρδία μας, γαληνεύει η ψυχή μας και απέραντη χαρά καταλαμβάνει το είναι μας, για τον λόγο ότι η Εκκλησία μας με την φράση αυτή αποκαλύπτει την αιώνια αλήθεια, ότι η Μητέρα του Θεανθρώπου Κυρίου και κατά χάριν ιδική μας Μητέρα δεν παρέμεινε στην φθορά του θανάτου, αλλά μετέβη στην αιώνιο ζωή πλησίον του Υιού και Θεού της.

Αυτό δεικνύει ότι δεν μας έχει εγκαταλείψει, αλλά συνεχίζει να ευρίσκεται πλησίον μας, πλάι στον αγωνιστή και αγωνιώντα άνθρωπο που καθημερινό του βίωμα είναι η ταραχή, το συνεχές άγχος, ο φόβος για το αύριο, η έλλειψη αγαπητικής κοινωνίας με τον συνάνθρωπο, η αποστασιοποίησή του από τον Θεό και τελικώς η βασανιστική μοναξιά του.

Η Παναγία Θεοτόκος, κατά την Πατερική διδασκαλία, είναι το δημιούργημα εκείνο του Τριαδικού Θεού, το οποίο –μόνον αυτό– εξεπλήρωσε τον σκοπό της όλης Δημιουργίας, που είναι η επανένωσή της μετά του Δημιουργού της.

Η διάσπαση της κοινωνίας ανθρώπου - Θεού, ανθρώπου - συνανθρώπου, ανθρώπου - κτίσεως, αλλά και ανθρώπου με τον ίδιο τον εαυτό του –διάσπαση που συνέβη με την πτώση των πρωτοπλάστων, κάνοντας τον άνθρωπο δέσμιο της φθοράς και του θανάτου– υπερβαίνεται στο πρόσωπο της Θεοτόκου Μαρίας.

Η Παναγία μας κοινωνούσε και επικοινωνούσε αρμονικά με τον Θεό, τον κόσμο και τον εαυτό της. Ολοκληρωτικά ήταν δοσμένη στον Θεό. Ήταν το καθαρό και εύχρηστο σκεύος του Θεού. Η επικοινωνία Της μετ᾽ Αυτού ήταν άμεση.

Επίσης η κατά Χριστόν επικοινωνία Της με τον κόσμο ήταν και είναι αγαπητική και αρμονική. Είναι τόσο συνδεδεμένη με τον άνθρωπο, όσο κανένα άλλο κτίσμα του Θεού. Αλλά και με τον εαυτό της επικοινωνούσε αρμονικά, προσφέροντάς του ο,τι ήταν απαραίτητο, για να διατηρηθεί ναός του Θεού.

Προσέφερε στον Θεό την αγνότητά της και την καθαρότητά της, την βαθειά ταπείνωσή της, την τελεία αγάπη και αφοσίωσή της σ᾽ Αυτόν και με αυτόν τον τρόπο ενανθρώπισε εντός της ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός και έγινε η επανένωση ανθρώπου και Θεού.

Ο εγωκεντρισμός, η ανηθικότητα και η απιστία δεν θα ημπορούσε ποτέ να φέρει έναν Λυτρωτή του κόσμου.

Η Θεοτόκος Μαρία εκπροσωπεί ολόκληρη την ανθρωπότητα, προσφέροντας για χάρη του εκπεσόντος ανθρώπου την ιδική της σάρκα ως δοχείο της Θεότητος.

Είναι το «ναί» όλης της ανθρωπότητος στην κλήση του Χριστού να υπερβεί τον θάνατο της ακοινωνησίας, του εγωκεντρισμού, του μίσους, της ανηθικότητος, αλλά και τον θάνατο που επιφέρει η απομάκρυνση του πλάσματος - ανθρώπου από τον Δημιουργό του Θεό.

Για να μετέχη, όμως, σ᾽ αυτό το «ναί» και ο κάθε άνθρωπος προσωπικά είναι απαραίτητο να χρησιμοποιεί τον καθρέπτη που λέγεται «Παναγία».

Εκεί θα διαπιστώνει αν η πορεία που έχει επιλέξει είναι οδός οντολογικής ενώσεως με τον Θεό Πατέρα του και άρα υπερβάσεως του θανάτου η είναι πορεία αποστασιοποιήσεως από Αυτόν και άρα μετοχή στον θάνατο και όδευση προς την καταστροφή.

Η Παναγία μας μας αγαπά και στέκεται αρωγός σε κάθε δυσκολία της ζωής μας και σε κάθε βήμα προς την αιώνια σωτηρία μας.

Εμείς την αγαπούμε; Θέλουμε να είμαστε μαζί της και να την μιμούμεθα;

Είναι γεγονός ότι είναι δύσκολο, κυρίως στην σημερινή ηδονοθηρική εποχή, στην σύγχρονη υλόφρονα και ανερμάτιστη ζωή.

Χρειάζεται δυνατή θέληση. Ημπορούμε, όμως, να το επιτύχουμε, γιατί ανήκουμε στην ίδια ανθρώπινη φύση με εκείνην της Θεοτόκου, η οποία, αν και εκοιμήθη, εξακολουθεί να είναι συνοδοιπόρος και παρούσα στην επίγεια ζωή μας.

Πηγή:  romfea.gr