Όλα τα πάθη μας είναι αρρώστιες – Η δειλία είναι απόρροια της θεοποιήσεως του εαυτού μας.

 

Εδώ ο Αββάς Ησαΐας αναφέρεται στον δειλό ως προς την υγεία. Ο άνθρωπος επειδή είναι χους, πάσχει απο αρρώστιες σωματικές, ψυχικές, πνευματικές.

Το σώμα μας είναι ευόλισθο σε κάθε αμαρτία, επιρρεπές σε κάθε αρρώστια κ η ψυχή μας ομοίως.

Μας θίγει κάποιος; Ευθύς μας καταλαμβάνει ο εγωισμός. Μας πικραίνει; Στενοχωρούμεθα.
Τι είναι όλα αυτά; Αρρώστιες είναι. Η ζήλεια δεν ειναι αρρώστια της ψυχής; Η κενοδοξία επίσης;

Όλα τα πάθη μας είναι αρρώστιες. Ο άνθρωπος γενικώς είναι άρρωστος.
Γι’ αυτό και ο Χριστός ονομάζεται Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων. Αρρωσταίνουμε διότι αμαρτάνουμε εκόντες άκοντες.

Για τον λόγο αυτό ο Αββάς Ησαΐας λέγει:
Μην φοβάσαι ποτέ την αρρώστια.
Μην φοβάσαι οτι θα αρρωστήσεις.
Μην σε νοιάζει αν είσαι άρρωστος.

Ο άρρωστος μπορεί να γίνει απόστολος του Θεού, σκεύος εκλογής, ενω ο υγιής κατά κανόνα είναι σκληρός, ανάλγητος, ανελεήμων, δεν μπορεί να πλατύνει την καρδιά του. Γι’ αυτό και οι ασθενείς άνθρωποι συνήθως είναι γλυκείς, στοργικοί, δείχνουν συμπάθεια προς τους άλλους, εχουν δυνατότητα να παρακαλέσουν τον Θεό.

Μην φοβάσαι λοιπόν τις αρρώστιες. Έπαθες έλκος; Έπαθες γαστροραγία; Μην φοβάσαι δεν παθαίνεις τίποτε. Εάν έχασες λίγο αίμα, θα φας τρία πορτοκάλια και θα είσαι εντάξει.
Προσβλήθηκαν τα μάτια σου και έχασες το φως σου; Δεν είναι τίποτε. Θα σε φωτίζει ο Θεός τώρα.

 

Έχεις καρκίνο; Τώρα μετρώνται πιο εύκολα οι μέρες σου και μπορείς να ετοιμασθείς και να πας γρηγορότερα στον ουρανό.

Οτι κι αν έχεις σε όλη σου την υπόσταση, κι αν ακόμη αμάρτησες, κι αν εχεις ασθένειες στο σώμα και στην ψυχή, μην ανησυχείς, μην αγκομαχάς με την σκέψη, τι φάρμακα να πάρω, να κάνω ή να μην κάνω εγχείρηση, μήπως είναι επικίνδυνη. Ό,τι θέλεις κάνε, μονο να μείνεις ήρεμος. Προ πάντων μη φοβάσαι μη τυχόν αρρωστήσεις. Όποιος φοβάται την σωματική ασθένειαν δεν μπορεί να φτάσει στο κατά φύσιν του Χριστού·παραμένει στο παρά φύσιν.

Μικροψυχία ειναι δειλία, το τρομερό αυτό πάθος που εξαρθρώνει τον άνθρωπο. Όποιος είναι δειλός δεν μπορεί να κάνει τίποτε.

Αν ομως κάποιος αγαπά τον Θεό και ειναι και δειλός; Αν εισαι δειλός, λέγει, τοτε πρόσπεσε εις τον Θεον εν παντί κόπω, δυνατός εστίν ο Θεός αναπαύσαι. Πέσε στα γόνατα, ταπεινώσου, προσκύνησε τον Θεόν και πες του: Θεέ μου φοβάμαι μήπως αρρωστήσω ή φοβάμαι που αρρώστησα, και χύσε δάκρυα. Κάνε οτι μπορείς για να σε λυπηθεί ο Θεός. Είναι ο μόνος που μπορεί να σε αναπαύσει.

Η δειλία είναι απόρροια της θεοποιήσεως του εαυτού μας, της επιθυμίας μας να επιμηκύνουμε την ζωή μας, και η ζωή μας να είναι πλατυσμός, να μην πονάμε, να μην στενοχωρούμεθα, να μην βρεθούμε στην δύσκολη θέση να μας περιποιηθούν οι άλλοι.

Γερων Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης
Ερμηνεία στον Αββά Ησαΐα

Το μέγα Γεροντικόν