Για Σένα Χριστέ μου, χαλάλι και τα δίχτυα κι όλα…..

 

 

Μια ολόκληρη νύκτα ο Πέτρος(κι άλλοι μαθητές)
πάλευαν να πιάσουν ψάρια και δεν έπιασαν λέπι…..
Έρχεται ο Χριστός την ημέρα που ξημέρωσε
και του λέει ‘’πήγαινε και ξαναρίξε τα δίχτυα’’….
Σε ποιον το είπε;
Στον έμπειρο και θαλασσοδαρμένο ψαρά…..
Και πότε να ψάρευε;
Την ημέρα
(στο άκουσμα κι μόνο θα γελάγανε και τα βράχια).....
Και ο Πέτρος;
«επί τω ρήματι Σου, χαλάσω το δίχτυο»….
‘’για Σένα Χριστέ μου χαλάλι και τα δίχτυα κι όλα…..’’

Αυτή είναι η χριστιανική ‘’μαγκιά’’…..
Να μην υπολογίζεις κείνα που προστάζει η λογική
για χάρη Εκείνου που αγαπάς…..
Να μην σε νοιάζει τι θα πει ο κόσμος….
Φαντάζεσαι ο Πέτρος
όταν θα έριχνε τα δίχτυα πάλι(και μέρα το ξαναλέμε)
τι καζούρα θα έτρωγε
απ' άλλους συναδέλφους του, λογικούς…..
Εκείνος όμως που αγαπάει...... δεν ‘’μασάει’’…..
Και ξέρεις……
υπάρχουν και κείνα δίχτυα που αξίζει
να τα χαλάσουμε για πάρτι Του…..
Είναι εκείνα που μας κρατάνε μακριά Του,
εκείνα τα δίχτυα που σφίγγουν
σαν στηθάγχη τα σωθικά της ύπαρξης μας
και το πιο σκληρό είναι το δίχτυ του θελήματος…..
Όμως δεν το αξίζει ο Χριστός μας;
Ναι..... και με το παραπάνω…..
Γι’ αυτό…..
‘’για Σένα Χριστέ μου,
χαλάλι και τα δίχτυα κι όλα…..’’

Ioannis Papadimitriou