Στην αναμονή του Ηγαπημένου.

 

Νηστεία των Χριστουγέννων...

Να πεινάσουμε από τον κόσμο ώστε να χορτάσουμε Θεό.

Σαράντα μέρες αγωνίας και αναμονής, όπως ο πατέρας περιμένει με αγωνία στο μαιευτήριο για να ακούσει το κλάμα από τον ερχομό του παιδιού του.

Σαράντα μέρες υπομονής και αναμονής
για τον ερχομό του Αγαπημένου.

Σαράντα μέρες χημειοθεραπείας για να χτυπήσουμε τον καρκίνο της φιλαυτίας και της υπερηφάνειας.

Αυτός που είναι το Α και το Ω έρχεται από ψηλά στα χαμηλά για να μας ανεβάσει.

Χριστούγεννα...

Η ημέρα που οι θρησκείες καταργούνται και ο Θεός αποκαλύπτεται…

Νηστεία….

Δεν είναι κάτι που το κάνεις με βία αλλά από αγάπη.

Νηστεύουν και ασκούνται οι αισθήσεις όχι γιατί τα αγαθά του Θεού είναι κακά αλλά διότι η ύπαρξή μας αυτή την περίοδο είναι παραδομένη στον Νυμφίο της Εκκλησίας.

Χριστουγεννιάτικες μέρες που σου βάζει ο πνευματικός το πετραχήλι στην εξομολόγηση και γίνεσαι φάτνη ώστε να γεννηθεί το Θείο βρέφος σε κάθε ανθρώπινη καρδιά.

Μέρες που ανεβάζουμε πνευματικά ταχύτητες στον αγώνα της αγάπης.

Καλό αγώνα αδέρφια, καλή μετάνοια και εν Χριστώ μεταμόρφωσης και αλλαγής.