Όταν ο Ιατροδικαστής Γιαμαρέλλος διαβεβαίωνε για την Αγιότητα του Οσίου Βησσαρίωνα.

 

«Ε! Γερο-Βησσαρίωνα… Εσύ τα καταφέρες! Δώσ’ μου, τώρα, την ευχή σου!»

Απόσπασμα κηρύγματος του Γέροντα Γαβριήλ, στην Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ, την 21/3/2021, για τον Όσιο Βησσαρίωνα, τη «συνάντησή» του με τον Γέροντα Κύριλλο και την αναφορά σε θαύμα του Ιατροδικαστή Γιαμαρέλλου…

«Κάποια χρόνια, πηγαίνοντας στη Φθιώτιδα για να τιμήσομε τους Φθιωτείς της Αγίους, συνοδεύοντας την Αγία Κάρα με τον Άγιο Γέροντα Κύριλλο, ήταν η χρονιά που είχαν κάνει Ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Βησσαρίωνος. Ήτανε μοναχός εκεί στο Μοναστήρι του Αγάθωνος, της Αγάθωνος όπως λέγεται, της Παναγίας του Αγάθωνος.

Το Σάββατο, λοιπόν, μετά τη Λειτουργία ή πριν τελειώσει η Λειτουργία, μας πήρε ο αγαπητός ο Γιάννης ο Τζόυδος, στο σπίτι του οποίου φιλοξενούμεθα, του πατρός Αθανασίου Τζόυδου και μας πήγαν επάνω στη Μονή Αγάθωνος.

Το λείψανο του Αγίου Γέροντος Βησσαρίωνος ήταν στο σκευοφυλάκιο, έτσι στο φέρετρο, όπως το είχανε βγάλει.

Δημοσιογράφοι πάνω στα κεραμίδια παραμονεύανε…

Άλλοι έλεγαν εναντίον, ευκαιρία ψάχνανε…

Άλλοι, όμως, έλεγαν: «Πώς είναι δυνατόν μετά από 15 και πλέον χρόνια να βγαίνει ένα λείψανο ακέραιο;». Ακόμα και η στολή που φορούσε ο Γέρων Βησσαρίων ήταν σαν να τη βάλανε εκείνη την ώρα και έβγαζε Ευωδία Ουρανού.

Μας πήγε, ο νυν ηγούμενος, ο πατήρ Γερμανός με τον Πατέρα Κύριλλο, τον Άγιο Γέροντα Κύριλλο να προσκυνήσομε το Τίμιο Λείψανο.

Κρατούσε στο δεξί του χέρι σφιχτά, ο Γέρων Βησσαρίων, το Ευαγγέλιο, το οποίο ετήρησε, το οποίο αγάπησε σε όλη του τη ζωή.

 

Ο Ιατροδικαστής, ο Γιαμαρέλλος, ο Πρύτανης των Ιατροδικαστών, όπως ονομαζόταν, μέχρι εκείνη την ώρα, ομιλούσε για θαύμα.

Πήγαμε λοιπόν με τον Άγιο γέροντα Κύριλλο, ο οποίος είχε γνωριμία και σύνδεσμο ετών με τον Γέροντα Βησσαρίωνα, τον γνώριζε.. Έλεγε ότι ήταν ένας άριστος Πνευματικός, ένας Ελεήμων, βοηθούσε φτωχούς, φοιτητές, παιδιά, απόρους και όταν κοιμήθηκε δεν υπήρχε τίποτα στην τσέπη του, δεν βρέθηκε ούτε μία δραχμή τότε.

Και όπως πήγαμε να προσκυνήσομε, επειδή ήταν και λίγο χαμηλά και πονούσε η μέση του Γέροντος Κυρίλλου, του είπε:

– Ε! Γέρο- Βησσαρίων, εσύ τα κατάφερες… Δώσ’ μου τώρα την ευχή σου.

Και παίρνει το χεράκι του το δεξί, που μέχρι εκείνη την ώρα εις απορίαν του Ιατροδικαστού και των πάντων, κρατούσε σφιχτά το Ευαγγέλιο και δεν μπορούσαν να του το πάρουν, παίρνει το χεράκι του ο Άγιος Γέροντας Κύριλλος, το σηκώνει, το ασπάζεται ευλαβικά και πάλι σιγά-σιγά το άφησε στη θέση του και ξανάπιασε σφιχτά το Ευαγγέλιο.

Όπου γαρ βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις…

Αυτή είναι η ζωντάνια της πίστεώς μας! Αυτή είναι η αλήθεια της ορθοδόξου πίστεως, της παραδοθείσης σ’ εμάς από τον Θεό».

Γέρων Γαβριήλ, Ηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Δαυίδ

Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας