Η προσςευχη της Εκκλησίας για τους κεκοιμημένους!

 

 

"Μνήσθητι πάντων των επ' ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου κεκοιμημένων ορθοδόξων, πατέρων και αδελφών ημών, Φιλάνθρωπε Κύριε"

Η πλέον σημαντική προσευχή για τους κεκοιμημένους γίνεται στην διάρκεια της Ιεράς Ακολουθίας της Προσκομιδής.

Εκεί ο Ιερουργός, αφού προετοιμάσει τα Τίμια Δώρα (τον άρτο και τον οίνο, τα οποία κατά την θεία Λειτουργία θα μεταβληθούν σε σώμα και αίμα Χριστού), κατόπιν εξάγει ονομαστικές μερίδες για κάθε ζώντα και κοιμηθέντα Αδελφό.

Δηλαδή διαβάζοντας τα ονόματα (τα οποία διαβάστηκαν και στο εσπερινό κατά την μνημόνευση των κολλύβων και όσα προστέθηκαν το πρωΐ), κόβει με τη βοήθεια της αγίας λόγχης μικρά ψίχουλα απο το περίσσευμα του προσφόρου, απο το οποίο εξήγαγε τον Αμνό (το κυβικό σχήμα του άρτου με τα αρχικά ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ, το οποίο και θα μεταβληθεί σε Σώμα Χριστού) και τα τοποθετεί μπροστά στον Αμνό.

Ώστε συνάγει μπροστά στον Χριστό την Εκκλησία Του και μάλιστα το κάθε μέλος με το όνομά του. Αριστερά οπως βλέπουμε τους ζώντες και δεξιά τούς κοιμηθέντες.

Αργότερα, κατά την συστολή των Αγίων, όταν δηλαδή ο Ιερουργός αδειάζει όλο το περιεχόμενο του Αγίου Δίσκου μέσα στο Αγιο Ποτήριο, λέει: απόπλυνε Κύριε με το τίμιο Αίμα Σου τα αμαρτήματα των δούλων σου, οι οποίοι μνημονεύθηκαν εδω. Τότε οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι, που μνημονεύθηκαν λαμβάνουν ευλογία και χάρη από τον Θεό.

Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέει, ότι οι ψυχές των νεκρών έχουν "όνησιν τινά", δηλαδή κάποια ωφέλεια, ενώ ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ομιλεί για πολύ κέρδος και πολλή ωφέλεια, καθώς το ονοματισμένο ψίχουλο εμβαπτίζεται στο Τίμιο Αίμα του Σωτήρος Χριστού και μεταφέρει τον αγιασμό στην ψυχή του μνημονευθέντος.

Καλό θα είναι λοιπόν, ακόμη κι αν δεν προετοιμάσουμε κόλλυβα, να προσέλθουμε στην Εσπερινή και την Ορθρινή (Πρωϊνή) Σύναξη για να προσευχηθούμε εκ του συνεγγυς και να παρακαλέσουμε τον Χριστό για την ανάπαυση των ψυχών των Πατέρων, Μητέρων, Αδελφών και λοιπών συγγενών, κατά σάρκα ή πνεύμα.

Για να τους δώσουμε την ευκαιρία να δεχθούν την χάρη καί την ευλογία του Κυρίου μας, όταν το ψίχουλο με το όνομά τους θα αναμιχθεί με τον Ζωηρό Αίμα του Κυρίου μέσα στο Άγιο Ποτήριο της Ζωής.

Καλό θα ήταν, αν δεν προετοιμάσουμε κόλλυβα, να φτιάξουμε ένα πρόσφορο ή να φέρουμε λίγο νάμα ή λιγο θυμίαμα ή λίγο κερί για την θεία Λειτουργία.

Αλλά, ακόμη κι αν τίποτε από αυτά δεν προγραμματίσαμε ή δεν έχουμε ή λόγω ελλείψεως χρόνου και οικονομικών δυσκολιών δεν μπορέσουμε να αγοράσουμε, να προσέλθουμε ανυπερθέτως προσκομίζοντας τα ονόματα των κεκοιμημένων μας.

Να μην αξιώσουμε όμως να στείλουμε απλώς τα ονόματα με κάποιον, διότι αυτό είναι πολύ λίγο για το ορθόδοξο ήθος μας και κατά τι αγενές για τους νεκρούς μας, τους οποίους και ως Έλληνες απο αρχαιοτάτων χρόνων και ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί τιμάμε ιδιαιτέρως.

Η μνημόνευση των ονομάτων τους βεβαίως και θα γίνει, αλλά εμείς δεν θα έχουμε κοπιάσει πνευματικά για τους κεκοιμημένους μας.

Δεν θα έχουμε προσφέρει την αγάπη μας, αλλά και δεν θα έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, να απολαύσουμε κι εμείς μιάς τέτοιας αγάπης, όταν κι οι ψυχές μας κάποτε θα βρεθούν στην άλλη ζωή και θα έχουν ανάγκη της ωφέλιμης ανάπαυσης, όπως την χαρίζει στους κεκοιμημένους ο Χριστός.

Είναι εποφειλομένη ευγνωμοσύνη και ένδειξη τιμής στους κεκοιμημένους μας η παρουσία μας στους Ιερούς Ναούς αυτές τις στιγμές.

Κι αν τα χέρια μας είναι άδεια από υλικές προσφορές, αρκεί να κρατούν την καρδιακή μας δέηση κι ανοιχτά να ικετεύουν τον Δεσπότη Χριστό προς χάριν των κεκοιμημένων Αδελφών, για την ανάπαυση των ψυχών τους και την συγχώρησή τους, με την ελπίδα της σωτηρίας στην τελική Κρίση της Δευτέρας Παρουσίας Του