Η απάντηση του Αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου στους εισβολείς Γερμανούς.

 

Ήταν τέτοιες ώρες του 1941. Οι Γερμανοί και οι ελληνόφωνοι συνεργάτες τους, αφού είχαν μολύνει τον Παρθενώνα, έφθασαν στην Μητρόπολη, όπου απαίτησαν από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πρώην Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθο, καταδικασμένο από τους Τούρκους ερήμην σε θάνατο, να τελέσει δοξολογία και να ορκίσει την <<κυβέρνηση>> των δοσίλογων.

Ο Χρύσανθος, έχοντας ένα Γερμανικό όπλο στον κρόταφό του, αφού ανέφερε στους κατακτητές ότι δοξολογία γίνεται μόνο στην ελευθερία και όχι στην σκλαβιά αρνήθηκε να την τελέσει, ενώ ταυτόχρονα αρνήθηκε να ορκίσει τους προδότες:
<<Οι Έλληνες Ιεράρχες δεν παραδίδουν τας πόλεις εις τον εχθρόν, αλλά καθήκον των είναι να εργασθούν δια την απελευθέρωσιν αυτών. Δοξολογία δεν έχει θέσιν επί τη υποδουλώσει της Πατρίδος μας. Η ώρα της Δοξολογίας θα είναι άλλη>>.

Τελικώς τη <<δοξολογία>> και την <<ορκωμοσία>> την έκανε ένας διάκονος (....), ο Χρύσανθος παύθηκε από τα καθήκοντά του, ωστόσο καθόλη τη διάρκεια της κατοχής συνέβαλλε αποφασιστικά στην αντίσταση, ενώ ο ασύρματός του στο υπόγειο που έμενε δεν ανακαλύφθηκε ποτέ.

Ο Χρύσανθος μετά την απελευθέρωση δεν επανήλθε ποτέ στη θέση του και πέθανε πάμπτωχος το 1949.

Η συγκλονιστική αυτή στιγμή, η οποία θεωρείται η πρώτη αντιστασιακή πράξη κατά των εισβολέων- κατακτητών- δολοφόνων και κατά των δοσίλογων - μαυραγοριτών- προδοτών, δείχνει ότι κάποτε υπήρχαν και αυτοί οι Ιεράρχες- Μητροπολίτες- Αρχιεπίσκοποι....