"Ο σπόρος της ειρήνης"

 

της Ιζαμπέλ Πιν

Οι σκαραβαίοι και τα σκαθάρια ήταν γείτονες... όχι όμως έχοντας καλές σχέσεις... Μια γραμμή στη μέση ήταν το συνορό τους και φρουροί επιτηρούσαν άγρυπνα τα σύνορα των δυο περιοχών! 

Μια μέρα όμως ένα παράξενο αντικείμενο έπεσε από τον ουρανό ακριβώς πάνω στη γραμμή που είχαν για σύνορο οι σκαραβαίοι και τα σκαθάρια... Τι ήταν αυτό και ποιος θα το έπαιρνε;

Σπουδαίοι επιστήμονες από κάθε χώρα εξέτασαν δείγμα από το παράξενο αντικείμενο και οι έρευνες, οι μελέτες και οι εργαστηριακές εξετάσεις κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το αντικείμενο αυτό ήταν ΚΟΥΚΟΥΤΣΙ ΚΕΡΑΣΙΟΥ!!!

Δάση από κεράσια άρχισαν να ονειρεύονται και οι δυο πλευρές... Και αφού δεν μπορούσαν να βρουν ειρηνικά μια κοινή λύση για την εκμετάλλευση του σπόρου, αποφασίστηκε: ΠΟΛΕΜΟΣ!!! 

Ο δυο λαοί δεν ενθουσιάστηκαν από την απόφαση των αρχηγών τους, αλλά δεν μπορούσαν να φέρουν αντίρρηση και έτσι οι προετοιμασίες για τον πόλεμο άρχισαν.

Στήθηκαν καταπέλτες, πολεμικές μηχανές, άνοιξαν χάρτες και μελετήθηκαν σχέδια επίθεσης, σκάφτηκαν χαρακώματα, αποθηκεύτηκαν πυρομαχικά, στήθηκαν παγίδες, φτιάχτηκαν υπόγειες σήραγγες και τα χρόνια περνούσαν... Διαρκώς οργανώνονταν αλλά κανείς δεν τολμούσε να επιτεθεί...

Και όταν όλα ήταν έτοιμα (αφού είχαν περάσει πολλά χρόνια!) τα δυο στρατεύματα παρατάχτηκαν στη γραμμή των συνόρων και οι σάλπιγγες του πολέμου ήχησαν...

Και τότε παρατήρησαν πως δεν υπήρχε πια κουκούτσι! Στη θέση του είχε φυτρώσει μια υπέροχη κερασιά! Μια κερασιά που άπλωνε τα κλαδιά της και στα δύο στρατόπεδα και χάριζε τους καρπούς της και στους δυο ζουζουνολαούς! Ο σπόρος της Ειρήνης είχε ανθίσει!