Μωυσέως Αγιορείτου: Τι γίνετε τις νύχτες;

 

Νύχτα.

Οι αγαπητές ώρες του Θεού και των αγίων, των φίλων μας, που μαθαίνουμε τα κουμπιά τους για να τους καλοπιάνουμε.

Μόνο να ΄μαστε τίμιοι μαζί τους.

Γιατί εύκολα τους λησμονάμε, αθετούμε τις υποσχέσεις μας και τους αφήνουμε εκτεθειμένους στον Θεό.

Να δεθούμε με τους αγίους.

Είναι η καλύτερη συντροφιά στη μοναξιά. Διώχνουν την παγωνιά. Έρχονται αμέσως. Ακούν αμέσως.

Ο άγιος Νικόλαος είναι για τους αμαρτωλούς, ο Πρόδρομος είναι τόσο εύκολος, η Παναγία τόσο καταδεκτική, αλήθεια…

Δεν είναι μακριές οι νύχτες.

Δεν είναι πολλά τα χρόνια.

Να χαρείς τη χαρά.

Πόσο πολύ αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο!

Πόσο λυπάται ο Θεός που ο άνθρωπος δεν απολαμβάνει την αγάπη Του.

(Από το βιβλίο: “Αγρυπνία στο Άγιον Όρος” – Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου)