Εσύ, έχεις χαρά μες την καρδιά σου;
Δεν σε ρωτάω αν είσαι καλά. Αν έχεις έγνοιες, σκοτούρες, προβλήματα. Από καιρό σε καιρό αυτά αλλάζουν άλλωστε. Ούτε αν είσαι ικανοποιημένος με τη ζωή σου.
Αν έχεις μέσα σου χαρά. Ανάπαυση. Αυτό σε ρωτάω.
Μπορεί να είσαι ηθικός, καθωσπρέπει, σεβαστός. Μπορεί να έχεις πρόσωπο στην κοινωνία. Να έχεις φίλους. Παρέες. Ανθρώπους γύρω σου. Μπορεί να έχεις δύναμη, χρήματα, γνωριμίες. Μπορεί και πάλι να μην έχεις τίποτα από όλα αυτά. Και στις δυο τις περιπτώσεις όμως, μπορεί να πιάνεις τον εαυτό σου να έχει μια εσωτερική κόπωση, μια έλλειψη διάθεσης για ζωή, μια βαριεστημάρα.
Είναι γιατί, είναι ανεξάρτητα όλα αυτά με την πραγματική χαρά. Με την πραγματική ανάπαυση της καρδιάς.
Την έχεις; Έχεις χαρά μες στην καρδιά σου;
Αν ναι, να ξέρεις πως σε ζηλεύω. Προσπάθησε να τη φυλάξεις, όσο πιο καλά μπορείς. Ως τον πιο πολύτιμο θησαυρό σου.
Αν πάλι όχι, αναρωτήσου. Τι σου λείπει; Τι θα ήθελες; Μην βιαστείς να απαντήσεις. Σκέψου. Υπάρχει κάτι στο κόσμο αυτό, που με βεβαιότητα θα έλεγες, ότι θα σου παρείχε τη χαρά αυτή; Αυτή την εσωτερική ανάπαυση;
Ξέρεις…
Μπορείς να ψάξεις όσο θες. Μόνο όμως η αναζήτηση του Θεού, του Ζώντος Θεού, μόνο αυτή μπορεί να σου παρέχει την ανάπαυση και τη χαρά, που η καρδιά ζητάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου