Από την διδασκαλοα του Αγίου Πορφυρίου.

 

 

Μιὰ μέρα, ποὺ σκέψεις πικρίας μὲ κατέκλυζαν γιὰ κάποιους ἀνθρώπους, ποὺ μὲ κατέκριναν ἀδίκως, ὁ Γέροντας ἔκρουσε τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιὰ τὴν ἐπιθετική μου, ὅπως εἶπε, στάση. 

Τοῦ ἀντέτεινα, ὅτι οὔτε εἶπα, οὔτε ἔκανα ὁ,τιδήποτε ἐναντίον τῶν ἐπικριτῶν μου, ἀλλὰ μόνον σκεπτόμουν ἀρνητικά, χωρὶς νὰ ἐξωτερικεύoμαι καὶ γι᾿ αὐτὸ χωρὶς νὰ θίγω κανέναν.

Τότε ὁ Γέροντας μοῦ φανέρωσε ἀκόμη ἕνα μυστικό του πνευματικοῦ ἀγῶνος, λέγοντάς μου: «Γιὰ ὁποιαδήποτε ἄδικη κατηγορία εἰς βάρος σου νὰ μὴν ἀγανακτεῖς, οὔτε ἀπὸ μέσα σου. Εἶναι κακό. Τὸ κακὸ ἀρχίζει ἀπὸ τὶς κακὲς σκέψεις. Ὅταν πικραίνεσαι καὶ ἀγανακτεῖς, ἔστω μόνο μὲ τὴ σκέψη, χαλᾶς τὴν πνευματικὴ ἀτμόσφαιρα.

Ἐμποδίζεις τὸ «Ἅγιο Πνεῦμα νὰ ἐνεργήσει καὶ ἐπιτρέπεις στὸν διάβολο νὰ μεγαλώσει τὸ κακό.
Ἐσὺ πάντοτε νὰ προσεύχεσαι, νὰ ἀγαπᾶς καὶ νὰ συγχωρεῖς, διώχνοντας ἀπὸ μέσα σου κάθε κακὸ λογισμό.» 

Δίδασκε δηλαδὴ ὁ Γέροντας Πορφύριος ὅτι ἡ κακὴ σκέψη μας γιὰ κάποιο συνάνθρωπό μας ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ μολύνει τὴν ψυχή μας ὡς ἁμαρτία, ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ κάνει ἢ μπορεῖ νὰ κάνει κακὸ σ᾿ αὐτόν. Ἡ κακὴ σκέψη ἐκπέμπει μιὰ κακὴ δύναμη, ποὺ ἐπηρεάζει τὸν ἄλλον, ὅπως ἡ προσευχὴ τὸν βοηθᾶ. 

Βέβαια ὅλα αὐτὰ πρέπει νὰ κατανοηθοῦν σωστὰ μέσα στὴ διδασκαλία τῆς ἐκκλησίας γιὰ τὴν ὕπαρξη πονηρῶν καὶ ἀγαθῶν πνευμάτων καὶ τὸ ἔργο τους, ποὺ εἶναι γιὰ τὰ πονηρὰ μὲν ἡ διαβολή, τὸ ψεῦδος, ἡ ταραχή, ἡ διχόνοια κ.λ.π., γιὰ τὰ ἀγαθὰ δὲ ἡ διακονία ἐκείνων ποὺ μέλλουν νὰ κληρονομήσουν τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 

Ἡ κακὴ σκέψη δὲν κρύβεται. Ἐπηρεάζει δυσμενῶς γιὰ μᾶς ἐκεῖνον γιὰ τὸν ὁποῖον σκεπτόμεθα ἄσχημα, ἀκόμη καὶ ἀπὸ μακριά, ἀκόμη καὶ ὅταν δὲν συνειδητοποιεῖ αὐτὸς τὸν λόγο γιὰ τὸν ὁποῖον ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μαζί μας. Ὀφείλουμε, λοιπόν, νὰ εἴμεθα «καθαροὶ τῇ καρδίᾳ», καθαροὶ ὄχι μόνο ἀπὸ κακὰ ἔργα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κακὲς σκέψεις, ἰδιαίτερα δὲ ἀπὸ τὴν μνησικακία καὶ τὴν πίκρα.

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου