Η Ορθόδοξη Εκκλησία θρηνεί βαθιά σήμερα. Έχασε έναν υιό, έναν μέντορα και έναν μεγάλο ιεράρχη: την Αυτού Μακαριότητα Αναστάσιο της Αλβανίας.
Για εμάς εδώ στην Κένυα, αυτή η απώλεια είναι εξίσου βαθιά όσο και για την Εκκλησία της Αλβανίας.
Ήταν
αγαπητός, έχοντας υπηρετήσει κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της
Πατριαρχικής μας Ιερατικής Σχολής στο Ναϊρόμπι. Οι συνεισφορές του
ξεπέρασαν την Κένυα, διαμορφώνοντας τις πνευματικές ζωές πολλών σε όλη
την Ανατολική Αφρική, συμπεριλαμβανομένων της Ουγκάντας και της
Τανζανίας.
Για μένα, οι μνήμες παραμένουν ζωντανές. Ήταν Οκτώβριος του 1981, και περπατούσα στους διαδρόμους της Αποστολικής Διακονίας στην Αθήνα. Με θεία πρόνοια, συνάντησα τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος τότε ήταν διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας.
Είχε πρόσφατα
διοριστεί από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας ως υπεύθυνος της Αρχιεπισκοπής
Ειρηνουπόλεως, που περιελάμβανε την Κένυα, την Ουγκάντα και την
Τανζανία. Όταν με είδε, χάρηκε ειλικρινά και ανακοίνωσε ότι με έψαχνε.
Μου ζήτησε να τον συνοδεύσω και να τον βοηθήσω στο Ναϊρόμπι.
Είχα ήδη επισκεφθεί το Ναϊρόμπι νωρίτερα, το 1977, για να επιθεωρήσω τον χώρο και να οργανώσω τα εγκαίνια της Ιερατικής Σχολής από τον ιδρυτή και ευεργέτη της, τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ’ της Κύπρου.
Σύντομα
αναχώρησα για μεταπτυχιακές σπουδές, αλλά τώρα βρισκόμουν μπροστά στον
Ιεράρχη που κατευθυνόταν στο Ναϊρόμπι—στον ίδιο τόπο που ο μακαριστός
πνευματικός μου πατέρας, ο Άγιος Σωφρόνιος, είχε πει ότι ήταν το
πεπρωμένο μου.
Η φωτογραφία
που επισυνάπτω αφηγείται τη δική της ιστορία—ένας νέος καθισμένος δίπλα
στον Αρχιεπίσκοπο, τον οποίο μια μέρα θα διαδεχόταν. Εκείνη την εποχή,
δεν σκεφτόμουν τη χειροτονία, τον μοναχισμό ή ακόμη και τον γάμο. Ο
μόνος μου σκοπός ήταν να διδάξω και να εργαστώ για τη Σχολή. Πόσο
μεγάλοι είναι οι τρόποι του Θεού, ο οποίος αποκαλύπτει τα σχέδιά Του
στον κατάλληλο χρόνο!
Πολλοί συνόδευσαν τον Αρχιεπίσκοπο στην αποστολή του στην Ανατολική Αφρική: κληρικοί και μοναχές, άνδρες και γυναίκες αφιερωμένοι στο ιεραποστολικό έργο. Μεταξύ αυτών, ήμουν ίσως ο νεότερος, εργαζόμενος μαζί του και υπό την καθοδήγησή του. Τώρα βρίσκεται στον Παράδεισο, απολαμβάνοντας την αιώνια ανταμοιβή των κόπων του.
Η κληρονομιά
του ζει όχι μόνο στην Κένυα, αλλά και στην Αλβανία, όπου αφήνει πίσω του
μια Εκκλησία μεταμορφωμένη από το όραμα και την ηγεσία του.
Όλοι μας γνωρίζουμε πόσο δύσκολη είναι η αποστολή ενός ιεράρχη, ιδιαίτερα όταν περιλαμβάνει ευαγγελισμό, φιλανθρωπία και εκπαίδευση. Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος υπήρξε παράδειγμα αυτού του αγώνα, σηκώνοντας τον σταυρό του καθημερινά ως μάρτυρας της αγάπης και της λύτρωσης του Χριστού.
Οι μεγάλες
του συνεισφορές, ως μία από τις πιο σημαντικές εκκλησιαστικές
προσωπικότητες της εποχής μας, είναι εμφανείς όχι μόνο μέσω του μικρού
ρόλου που έπαιξα ως συνεργάτης του, αλλά και μέσω των βαθυστόχαστων
θεολογικών του έργων και δοκιμίων.
Καθένας από εμάς γνωρίζει ότι η αποστολή μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον σταυρό του Χριστού. Χωρίς αυτόν, δεν υπάρχει ευαγγελισμός, ούτε αυθεντική χριστιανική ζωή.
Το έργο του
Αρχιεπισκόπου μπορεί να χαρακτηριστεί αποκαλυπτικό, με την έννοια ότι
αποκάλυψε την μεταμορφωτική πραγματικότητα του Ιησού Χριστού στις ζωές
αυτών που υπηρέτησε. Έφερε εκείνους που ήταν μακριά από τον Χριστό στο
φως του εσταυρωμένου και αναστημένου Σωτήρα.
Αυτή η αλήθεια, την οποία έζησε και κήρυξε, μας θυμίζει ότι ενώ η ιεραποστολική μας ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις και θυσίες, μας φέρνει επίσης πιο κοντά στην εικόνα του Χριστού.
Αντιμετωπίζοντας
αγώνες και ταπεινώσεις, μας υπενθυμίζεται ο τελικός μας προορισμός: η
ένωση με τον Θεό, που είναι η πηγή της ζωής, της αγάπης και του φωτός. Ο
Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ενσάρκωσε αυτή την πραγματικότητα, φέρνοντας
ανθρώπους πιο κοντά στον Χριστό μέσω του Αγίου Πνεύματος και αφήνοντας
πίσω του μια μαρτυρία πίστεως που μας εμπνέει όλους.
Οι μνήμες μου
από τη συνεργασία με αυτόν τον εξαιρετικό ιεράρχη παραμένουν φρέσκες. Η
ειλικρίνεια και η αφοσίωσή του σε κάθε πράξη και κίνηση μας έδειξαν
έναν καθαρό δρόμο προς την εκπλήρωση της αποστολής μας. Μας δίδαξε πώς
να ανεβαίνουμε προς την αιωνιότητα και την αληθινή ζωή που ο Θεός θα μας
χαρίσει κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του.
Παρόλο που
είμαι ανάξιος και νιώθω ότι δεν μπορώ ποτέ να φτάσω τα χαρίσματα και τα
προσόντα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, το θεωρώ μεγάλη ευλογία ότι τον
συνάντησα και συνδέθηκα με την ιεραποστολική αποστολή της Εκκλησίας.
Μόνο ο Θεός είναι ο χορηγός αυτών των χαρισμάτων, και μέσω της χαράς και
της ταπεινοφροσύνης Τον ακολουθούμε.
Με τη χάρη του Θεού, επειδή και οι δύο συμμετείχαμε σε δια-ορθόδοξα και διαθρησκειακά συνέδρια, μπορέσαμε να συναντηθούμε και να ανταλλάξουμε ιδέες και σκέψεις για τις συνεχιζόμενες ιεραποστολικές δραστηριότητες εδώ στην Αφρική. Σε μία από αυτές τις διεθνείς συναντήσεις, όταν ήμουν Αρχιεπίσκοπος Ζιμπάμπουε, πήγα στο Αεροδρόμιο για να καλωσορίσω τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο στη Ζιμπάμπουε.
Ήταν
εξαιρετικά χαρούμενος. Κατά τη διάρκεια αυτού του συνεδρίου, με
επισκέφθηκε στο γραφείο μου, συνοδευόμενος από τον νυν Αρχιεπίσκοπο
Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, Νικήτα. Ως μαρτυρία, δημοσιεύω μια
φωτογραφία από εκείνη την ιστορική επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου στη
Ζιμπάμπουε. Από την πλευρά μου, είχα την ευλογία να επισκεφθώ την
Αλβανία δύο φορές, συμμετέχοντας σε διάφορες διεθνείς συναντήσεις, όπου
ξανασυναντηθήκαμε και ανανεώσαμε τη μακρόχρονη φιλία μας.
Σήμερα, καθώς
τιμούμε τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, τον θυμόμαστε όχι μόνο ως έναν
ιεράρχη, αλλά και ως έναν σπουδαίο λόγιο, έναν ταπεινό μητροπολίτη και
έναν μεγάλο ηγέτη και μέντορα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το έργο του μιλά
από μόνο του, και οι μνήμες που άφησε πίσω του θα ζουν για πάντα στις
καρδιές αυτών που άγγιξε.
Ο μακαριστός
Αρχιεπίσκοπος υπήρξε πνευματικός πατέρας για όλους εμάς στη νέα γενιά
του ιεραποστολικού έργου. Η ζωή και η κληρονομιά του μας καλούν να
αγκαλιάσουμε τον σταυρό μας και να ζήσουμε ως αυθεντικοί αγγελιοφόροι
του Ευαγγελίου.
Στεκόμαστε
αλληλέγγυοι με τους αδελφούς και τις αδελφές μας στην Αλβανία,
μοιραζόμενοι τη θλίψη τους. Προσευχόμαστε για ειρήνη και παρηγοριά καθώς
αποδέχονται την απώλεια του πατέρα και Αρχιεπισκόπου τους. Αιωνία του η
μνήμη, και είθε ο Θεός να του χαρίσει ανάπαυση στο φως του προσώπου
Του.
Αιωνία του η μνήμη.
Μακάριος, Αρχιεπίσκοπος Ναϊρόμπι
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου