Η Ζωοδόχις Πηγή.

 

 

Δεν είναι όλα τα νερά, απλώς νερά.

Κάποια κυλούν με φως.

Κουβαλούν ψίθυρο Θεού.

Και όποιος σκύψει να πιει, ξυπνά.

Η Ζωοδόχος Πηγή δεν είναι απλώς μια εικόνα.

Είναι η υπόσχεση ότι η ζωή δεν στερεύει.

Ότι ακόμη κι όταν όλα ξεραίνονται,η Παρουσία Του αναβλύζει από τα βάθη.

Και μέσα απ’ Αυτήν, την πιο σιωπηλή,την πιο ταπεινή,τη Μητέρα που δεν θορυβεί, πηγάζει η ελπίδα.

Η ανάσα.

Η αρχή ξανά.

Η Ζωοδόχος Πηγή μας θυμίζει ότι δεν υπάρχουμε μόνο για να διαβαίνουμε.

Υπάρχουμε για να ξεδιψάμε.

Να ποτίζουμε.

Να γινόμαστε κι εμείς πηγή, για όσους δεν έχουν πού να στραφούν.

Σήμερα, μην κοιτάξεις ψηλά.

Κοίτα μέσα.

Και αν μέσα σου ζει ακόμη κάτι καθαρό,κάτι ζωντανό,κάτι τρυφερό, φρόντισέ το.

Ίσως να είναι το «νερό» που κάποιος άλλος αύριο θα διψά για να βρει.

Η Παναγία είναι η αρχή της παρηγοριάς.

Και όποιος τη συναντήσει — δεν θα διψάσει ποτέ ξανά.