Απόψε ένοιωσα μία από τις μεγαλύτερες χαρές, στα εφτά χρόνια της διακονίας μας εδώ.
Ξεκαθαρίζαμε κελλί αποδημήσαντος μοναχού και είχαμε ένα αναπάντεχο εύρημα.
Τον πρώτο χρόνο μας εδώ, είχαμε ζητήσει να δούμε πού τοποθετούσαν τα μαλλιά της κουράς τους οι πατέρες παλαιότερα. Δεν μπορούσαμε να τα βρούμε.
Τελικά, ένας χαζούλης πίστευε πως διώχνουν τα διαμόνια και κοιμόταν απάνω τους. Τα είχε μέσα στην θήκη του μαξιλλαριού του, μαζί με άλλα «αγιωτικά».
Ήταν μέσα σε ένα κουτί από αλπακά. Το πήραμε, με πολλή, ομολογουμένως, ευλάβεια, και το τοποθετήσαμε εκεί που συνηθίζεται. Είχε μέσα δύο ή τρεις σβώλους κεριού.
Όμως ο αριθμός των κουρών είναι μεγαλύτερος. Τί να έγιναν τα υπόλοιπα; πού να βρίσκονται; Μας απασχολούσε ζωηρά η υπόθεση.
Και τα καντήλια που βάλανε είναι από αλπακά.
Παλαιότερα ήτανε ασημένια, μάλιστα μπροστά στην εφέστια εικόνα του Προδρόμου – το γράφει και ο Κώδικας – έφεγγαν τρία ασημένια και μεγάλα.
Όλα ήτανε ασημένια. Αλλά επειδή, λέει, είχαν κομμένες τις αλυσίδες, πού να τα επιδιορθώνεις; Τα πέταξαν και βάλανε ολοκαίνουργια, από αλπακά.
Και αυτά ασημίζουν. Αλλά είναι αλπακάς, δηλαδή ελάχιστης καθαρότητας ασήμι, ανακατεμἐνο με μπρούντζο ή χαλκό.
Απόψε λοιπόν πρώτη Τετάρτη της Σαρακοστής του 2013, δεχτήκαμε μεγάλο δώρο. Σε ένα ξεχασμένο παλιοκούτι, ξύλινο, βρήκαμε τρεις σβώλους κεριού. Η χαρά μας συγκρατημένη αλλά μεγάλη.
Ένας νεόφερτος δόκιμος μάς είπε: «Γέροντα, πρόσεχε, μήπως είναι μάγια». Δεν ήξερε το παιδί. Κάναμε τον σταυρό μας και τα προσκυνήσαμε. Το καταλάβαμε με την πρώτη. «Κύτα, είναι κερί τυλιγμένο. Μέσα έχει τα κομμένα μαλλιά από παλαιούς μοναχούς της Μονής.» Το παιδί σχεδόν σάστισε. Αρχάριος, βλέπεις.
Τέτοιο ιερό πράγμα και νά είναι σχεδόν πεταγμένο;!
Τα φυλάγουμε απόψε, μέχρι αύριο να τα προσθέσουμε μαζί με τά άλλα, στο κουτί εκείνο, κάτω από την αγία τράπεζα του καθολικού. Και στο Όρος έτσι τα φυλάγαμε. Δεν τα βάζαμε σε κερί. Ανακατεμένα μαζί με όλων των πατέρων. Σε κερί βάζαμε μόνο από τις χειροθεσίες αναγνώστη, αλλά εκείνες τις άλογες τρίχες μέσα στο κερί τις παίρνανε στα σπίτια τους.
Σε άλλα μοναστήρια, και σε αγιορείτικα κελλιά, βλέπεις πίσω από την εικόνα του Χριστού ή της Παναγίας στο τέμπλο, κολημένα κεριά, με τα μαλλιά από τις κουρές των πατέρων. Εκεί, στο σπήλαιο του Αγίου Αθανασίου, σε εκείνη την χαράδρα, στον Άθωνα, πίσω από την Παναγία την Εγγυήτισσα, είναι και τα μαλλιά από την μεγαλοσχημία του Γερο Ιωσήφ.
Για αυτό τον λένε και Σπηλαιώτη, γράφει και ο παπαΦίλιππος.
Σταυροειδής η κουρά στην κάρα του καλογήρου. Και αυτές οι τρίχες της αλογίας ανακατώνονται μαζί με όλες των άλλων των πατέρων. Πόση συγκίνηση μας πλημμυρίζει, τώρα που ανασκαλεύουμε την μνήμη μας;!
Είναι και κάτι άλλο που μας πληγώνει αφάνταστα. Εδώ, στην κοιλάδα του Αλιάκμονα, παλαιότερα ήταν πενήντα τα ενεργά μοναστήρια, και οι πατέρες, γράφουν τα βιβλία, δύο χιλιάδες. Και τώρα; …
Ούτε τα μαλλιά από τους μοναχούς μας δεν ξέρουμε πού τα βάλαμε. Και οι μοναχοί μας;
Πού βρίσκονται τα περιστέρια από το κοινόβιό μας, που έλεγε και ο γεροΓελάσιος; Πού είναι;
Μοναχοί, καλόγηροι, που άφησαν παρακαταθήκη τα μαλλιά τους σε κάποια εικόνα ή σε κάποια Αγία Τράπεζα, και έφυγαν στα διαμερίσματα.
Στα μοναστήρια, αφήσαμε τις τρίχες της … αλογίας μας.
Παλαιότερα, ούτε πότε ούτε γιά πού θυμάμαι, είχαν μαζευτεί μία συνοδία σε ένα κοινόβιο.
Και ένα πρωϊνό, μάζεψαν τα πράγματά τους σε βαλίτσες και βρέθηκαν οι μοναχοί στην πόλη. Έ, βέβαια, έτσι θα μπορούσαν να είναι πιό κοντά στο ποίμνιο, λένε, και οι άλλοι τους επαινούν γιά αυτήν την «θυσιαστική» τους αγάπη.
Τι να πεις, και ποιος να κλάψει;!
Μη ημίν, Κύριε, μη ημίν, αλλ’ ει τω ονόματί σου δός δόξαν.
..
Απόψε, βρήκαμε θησαυρό, βρήκαμε τρεις σβώλους κερί και μέσα η κουρά από τους παλαιούς πατέρες της Μονής, όπου διακονούμε, του μοναστηριού μας, που άντεξε στον χρόνο και σε απίστευτες περιπέτειες.
Τα φτερά του Προδρόμου να απλώνονται και να σκεπάζουν, όπου γης, τους αδελφούς μας, τους εκζητούντες τον Κύριον.
Εμείς θα φυλάξουμε, όσο μπορούμε, το κουτί από αλπακά, με τις κουρές τους, θα ευχόμαστε και θα περιμένουμε.
Καλή μετάνοια, αδελφοί.
Και καλό υπόλοιπο.
Πηγή: Πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων, Ρομφαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου