Ατενίζοντας την ανατολή μιας νέας χρονιάς.

Σεβ. Μητροπολιτου Δημητριάδος

 κ. Ιγνατίου

Ατενίζοντας την ανατολή μιας νέας χρονιάς, χρυσές ελπίδες στεφανώνουν τα όνειρά μας. Ακόμα κι όταν πληθαίνουν γύρω μας τα αδιέξοδα, περιμένουμε την έκπληξη.

Ακόμα κι όταν τα ποικίλα προβλήματα μας πιέζουν ασφυκτικά, προσμένουμε το θαύμα της Θείας αγάπης.

Είναι όντως ευλογία, την ώρα που διστάζει κανείς να επιχειρήσει κάτι νέο, να ανατέλλει από μόνο του κάτι καινούργιο, η καινούργια χρονιά. Κι αν έχουμε στις μέρες μας φτωχύνει από υλικά αγαθά, κι αν ίσως δεν έχουμε δώρα γιορτινά φέτος να ανοίξουμε, ιδού το δώρο της απέραντης χρηστότητας του Κυρίου σε εμάς: το νέο έτος. Ένας ακόμη χρόνος μας προσφέρεται, μια καινούργια αρχή, ένας φεγγίτης ελπίδας στη ζωή μας, μια ευκαιρία να οραματιστούμε, να επαναπροσδιορίσουμε την πορεία μας, να αναρριπίσουμε τις προσδοκίες μας.

    Μπορεί να θεωρούν κάποιοι μέγεθος συμβατικό το χρόνο, και τη διάρκεια του έτους μια ασήμαντη σταγόνα στον ωκεανό της αιωνιότητας, μια ελάχιστη στιγμή στην αχανή έκταση του απείρου. Ωστόσο, πρόκειται για δώρο ανεκτίμητης αξίας. Χαρακτήρισαν οι άνθρωποι το χρόνο άριστο γιατρό, κάλλιστο διδάσκαλο, σοφότατο σύμβουλο· κι όμως, δεν απέδωσαν ικανοποιητικά την ασύλληπτη σημασία του. Είπαν πως είναι ο χρόνος χρήμα, κι όμως, είναι ασύγκριτα πολυτιμότερος κι απ’ το χρυσάφι ακόμα. Αν αναλογιστούμε ότι ο ληστής στο Γολγοθά, μέσα σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα, κέρδισε τον Παράδεισο, και ότι οι άγιοι της Εκκλησίας μας «τελειωθέντες εν ολίγω επλήρωσαν χρόνους μακρούς», αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για θησαυρό τόσο πολύτιμο, που είναι δυνατόν να εξαγοράσει ακόμα και την αιωνιότητα.

    Είναι παράξενη η σχέση του ανθρώπου με το χρόνο. Προσπάθησε στη διαδρομή των καιρών να τον προσδιορίσει με τα ρολόγια, να τον μετρήσει με τις κλεψύδρες, να τον καθορίσει με τα χρονόμετρα, και κάποιες φορές να αναχαιτίσει την αμείλικτη και σαρωτική παντοδυναμία του με την τεχνολογία. Κι όμως, ο χρόνος γλιστρά και ξεφεύγει πριν ακόμα τον αντιληφθούμε, όπως ο Άγιος Βασίλειος επισημαίνει: «πριν γνωσθήναι, διαδιδράσκει την αίσθησιν». Ξαφνιαζόμαστε, όταν κάθε χτύπος του ρολογιού μετατρέπει τις στιγμές μας σε παρελθόν, που φεύγει και χάνεται τόσο γρήγορα πίσω μας. Είμαστε απίστευτα παροδικοί και εφήμεροι.

    Και όμως, μέσα σ’ αυτό το απειροελάχιστο σημείο του χρόνου που λέγεται παρόν, μπορούμε να εξασφαλίσουμε όχι μόνο το μέλλον μας σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά και την αιώνια ευτυχία μας. Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος. Τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία να πορευθούμε «εξαγοραζόμενοι τον καιρόν», με διάθεση δημιουργική, με πνεύμα θυσίας, με έργα αγάπης, με βαθειά πίστη στην πρόνοια του Θεού, με πνευματικότερη θεώρηση της ζωής.

    Μέχρι τώρα μπορεί να στηριχθήκαμε στην οικονομική μας ευμάρεια, αλλά οι ελπίδες μας διαψεύσθηκαν. Η οικονομική κρίση των ημερών μας το επιβεβαιώνει. Μπορεί να στηριχθήκαμε στους ισχυρούς της γης, αλλά σύντομα απογοητευθήκαμε. Κάναμε, ίσως, το πείραμα να ζήσουμε μακριά από το Θεό, αλλά φτωχύναμε περισσότερο. Ιδού τώρα η προσφορότερη ευκαιρία να στηριχθούμε στην ασφαλή άγκυρα της ελπίδας, στον Ιησού. Κοντά Του η ζωή αποκτά άλλη προοπτική, αλλά και διάρκεια. Και τούτο, διότι την ώρα που ο χρόνος οδηγεί στη φθορά τη σωματική μας υπόσταση, η ψυχή έχει τη δυνατότητα να ανανεώνεται. «Ει ο έξωθεν άνθρωπος φθείρεται, ο έσωθεν ανακαινίζεται», γράφει ο Απόστολος Παύλος. Είναι υψηλό κατόρθωμα αυτή η υπέρβαση του χρόνου, «το άλμα πέρα από τη φθορά», όπως έλεγε ο Ελύτης· είναι επίτευγμα, που έχει δικαιωματικά έπαθλο την αιωνιότητα.

    Στην αυγή του νέου έτους ας στρέψουμε δοξολογικά την καρδιά μας στον Ιησού. Ας Τον ευχαριστήσουμε για τις χαρές, που μέχρι τώρα έλουσαν την ψυχή μας στην αγάπη Του, αλλά και για τις θλίψεις, που μας μήνυσαν να πάμε κοντά Του. Ας Τον ευχαριστήσουμε για την καινούργια χρονιά που μας προσφέρει, και ας Του ζητήσουμε ταπεινά να την διέλθουμε μέσα στην πλησμονή της αγάπης Του, αξιοποιώντας την ως εφαλτήριο για την αγιότητα.

            Αγαπητοί μου,

     Η νέα χρονιά ανοίγεται σήμερα μπροστά μας άγνωστη, απρόβλεπτη, αινιγματική. Στην εύλογη απορία μας, τι άραγε μας επιφυλάσσει, ας μας ενδυναμώνει η διαρκής αίσθηση της εράσμιας παρουσίας του Χριστού κοντά μας, και η αψευδής Του υπόσχεση: «Ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν.»

Ευλογημένο και ειρηνικό το 2015 !