Στη μνήμη του π.Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου.

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ.κ. Νικολάου

Μας προξένησε μεγάλη λύπη η αναχώρηση εκ του κόσμου τούτου του αγα πη του μας αειμνήστου π. Κων/νου Στρατηγοπούλου. 

Η Εκκλησία μας έχασε έναν τίμιο Λειτουργό, έναν αφοσιωμένο ιεραπόστολο, έναν αφανή και ταπεινό εργάτη της σωτηρίας πολλών ψυχών.

Τον εγνώρισα το 1984, ως υπάλληλο εις τον τομέα της Ιεραποστολής της Απο στολικής Διακονίας και υπεύθυνο του Φροντιστηρίου Υποψηφίων Κατη χη των. Αργότερα συνεργασθήκαμε εις τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελ λάδος, όταν έκανε την εκπομπή«Ραδιοπαράγκα» με επίκαιρα θέματα, τα οποία ανέ βαζαν κατακόρυφα την ακροαματικότητα του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκ κλη σίας και παράλληλα άναβαν ηφαίστεια σε μερικούς εκκλησιαστικούς, οι οποίοι ζη του σαν την κεφαλήν του «επί πίνακι». 

Κανένας από την Κεντρική Διοίκηση της Εκ κλησίας δεν έθεσε θέμα διακοπής των εκπομπών του, ούτε αυτός ο μακαριστός Αρχιε πίσκοπος Σεραφείμ, όταν σε μια Ραδιοπαράγκα επέκρινε κάποιες ενέργειες του. Μου είχε πεί τότε ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ: «Άστον να γαυγίζει. Και τα μαντρόσκυλα χρειάζονται».

Ο π. Κων/νος ήταν απόλυτος στα πιστεύω του και στη ζωή του. Αναλώθηκε στην προσφορά προς την νεολαία. Έφερε κοντά στην Εκκλησία νέους περιθω ρια κούς, προβληματικούς, με μύρια προβλήματα, τους οποίους μετέβαλε σε αρνία του Θεού. 

Είχαν απόλυτη εφαρμογή στην ποιμαντική του οι λόγοι του Οικοδεσπότου της πα ρα βολής: «Έξελθε εις τας πλατείας και ρύμας της πόλεως και τους πτω χούς και αναπήρους και χωλούς και τυφλούς εισάγαγε ώδε…» (Λουκ. 14, 21). Για πολ λα παιδιά, που είχαν ξεφύγει και ακολουθήσει μια καταστροφική πορεία, ήταν ο παπά Κων/νος, το γαλήνιο λιμάνι και το καταφύγιο των ψυχών τους.

Όπου υπηρέτησε εργάσθηκε ταπεινά και ήρεμα στον τομέα της παρα στρα τη μένης νεολαίας. Ήταν καινοτόμος στην μέθοδο προσεγγίσεως των ψυχών. Άνοι γε νέους δρόμους, που ξεκινούσαν από την γνήσια λειτουργική παράδοση και πα τε ρική διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Έδιδε την εντύπωση του κατά Χρι στον σαλού. Ήταν, όμως, ένα τέλειο πρότυπο ποιμένος και εξομολόγου. Το κι νη μα του δεν αυτοπροσδιορίσθηκε. Το ενέταξε στην Ενορία και στην Μητρόπολη, που διακονούσε. Κύριο χαρακτηριστικό του η απόλυτη υπακοή εις τον Επίσκοπό του.
Ο π. Κων/νος Στρατηγόπουλος διέθετε μόρφωση. Για εκείνον όμως το απο τε λεσμα τικότερο μέσο για την επιτυχία του έργου του ήταν η λειτουργική ζωή και οι εμπειρίες από την συμμετοχή του στη ζωή και στο πνεύμα των Αγίων.

Θα μείνει στην ιστορία, ως ο ιερέας εκείνος, που κατώρθωσε να σπάσει τα όρια της σεμνοπρέπειας και να ανοίξει την αγκαλιά της Μητρός Εκκλησίας μας «στους αναπήρους, πτωχούς και χωλούς» κατά πνεύμα. Όντως υπήρξε μια εμβλη ματική παρουσία στον χώρο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ας είναι η μνήμη του αιωνία!
†Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ