Ο Πειραιώς Σεραφείμ απαντά στα «σενάρια συνωμοσιολογίας» της Εφημερίδας των Συντακτών.

Ανακοίνωση με την οποία απαντά στο σημερινό άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών εξέδωσε ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ που κάνει λόγο για «σενάρια συνωμοσιολογίας» με αφορμή συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτσάκη στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας.

Η ανακοίνωση αναφέρει:

Όταν δεν έχεις νομικά επιχειρήματα και έχεις συγκεκριμένη πολιτική στόχευση, ευχερώς καταφεύγεις σε σενάρια συνωμοσιολογίας, για τα οποία ως νέμεσις επέρχεται ο ευτελισμός και η απομείωσή σου.
Αυτό ad hoc συνέβη με την Εφημερίδα των Συντακτών της 19/11/2018 που στο πρωτοσέλιδό της γράφει: «Εμπλοκή στην γαλάζια επιχείρηση και του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος είχε κρυφό ραντεβού με τον πρόεδρο της ΝΔ στα γραφεία του κόμματος».

Από το κείμενο αυτό προκύπτουν τα εξής «συγκλονιστικά»
1. Μου αποδίδονται ιδιότητες συγχρόνου «αγίου» και προορατικό χάρισμα (!!!!!!!) διότι στις 24 Οκτωβρίου 2018 που όντως επεσκέφθην τα γραφεία της ΝΔ κατόπιν αιτήσεώς μου, εγνώριζα, χωρίς να μετέχω σε ουδεμία διαδικασία, το «επτασφράγιστο» μυστικό που απεκαλύφθη το απόγευμα της 6 Νοεμβρίου 2018, δέκα τρεις μέρες μετά, στο pontium του Μεγάρου Μαξίμου από τον Μακαριώτατο και τον Πρωθυπουργό.

2. Είναι πραγματικά θέμα επιστημονικής ερεύνης πως ένα «κρυφό ραντεβού με τον Πρόεδρο της ΝΔ» που γίνεται ενώπιον πάντων (αστυνομικών φρουρών, υπολλήλων, και λοιπών) δημοσίως στα κεντρικά γραφεία του κόμματος να εξακολουθεί να παραμένει κατά την Εφημερίδα των Συντακτών «κρυφό»!!!!

3. Η εγνωσμένη δημοκρατική δεοντολογία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων «δικαιωμάτων» για ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, παντοειδείς μετανάστες κλπ της Εφημερίδος των Συντακτών δεν μπήκε στον κόπο να ερωτήσει αυτόν που εκθέτει με το δημοσίευμά της, τι πράγματι συνέβη. Γιατί αν είχε την δημοκρατική ευαισθησία που ισχυρίζεται και την δημοσιογραφική δεοντολογία θα την πληροφορούσαμε ότι η εορτή των Θεοφανίων εορτάζεται επισήμως μόνο στον πρώτο λιμένα της Χώρας, στον Πειραιά και γι’ αυτό καλούμε κάθε χρόνο να συμμετάσχουν τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, τον Εξοχώτατο Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Πρ. Παυλόπουλο, τον Εξοχώτατο Πρωθυπουργό κ. Αλ. Τσίπρα και τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως κ. Κυρ. Μητσοτάκη. Αυτή λοιπόν η επίδοση προσκλήσεως ήταν η αιτία της επισκέψεώς μου στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ το απόγευμα της 24/10/2018, δέκα τρεις ημέρες πριν την ανακοίνωση του πλαισίου «συμφωνίας» Εκκλησίας-Πολιτείας και φυσικά γι’ αυτό δεν υπήρχε λόγος εκδόσεως ανακοινωθέντος!!!

4. Το αν ο Μητροπολίτης Πειραιώς είναι καλός ή κακός άνθρωπος ουδόλως ενδιαφέρει στην συγκεκριμένη υπόθεση. Η Εφημερίδα των Συντακτών και κάθε άλλος δημοσιολογών, πρέπει να απαντήσει, αν βεβαίως είναι αντικειμενικός και όχι με συγκεκριμένη πολιτική και ιδεολογική στόχευση, στα εξής νομικά θέματα που θέτει αναπόδραστα το πλαίσιο «συμφωνίας» που παρουσιάστηκε:

Α. Ζητείται από την Εκκλησία να παραιτηθή από κάθε απαίτηση για την αποζημίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας που δήμευσε το Ελληνικό Κράτος μέχρι το 1939, τη στιγμή που η Εκκλησία έχει δικαιωθεί από το Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με δύο αποφάσεις του και έχει επιλυθεί, με τις διατάξεις της ΕΣΔΑ, οριστικά, το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Εκκλησιαστικής περιουσίας και την ίδια στιγμή χωρίς καμμία ποινική ρήτρα, που να αποτιμά Εκκλησία και Κράτος το ύψος αυτής της εκκλησιαστικής περιουσίας και που να επιβάλλεται για την αποτροπή καταστρατήγησης του πλαισίου «συμφωνίας» να αποδεχθεί να διαγραφούν οι Κληρικοί και οι Εκκλησιαστικοί Υπάλληλοι από το ανθρώπινο δυναμικό του Ελληνικού Δημοσίου και τον Κρατικό Προϋπολογισμό και να μετατραπή η μισθοδοσία σε απλή επιδότηση, η οποία μπορεί να συμπαρασύρει και την νομική προσωπικότητα των ΝΠΔΔ της Εκκλησίας, όταν επιπροσθέτως το τμήμα μείζονος σύνθεσης του Δικαστηρίου των Ευρωπαικών Κοινοτήτων στην απόφαση 27/6/2017 (G74/16), που αφορούσε στην Αδελφότητα Congregasion de Escuelas Pias Provincia Betania της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, η οποία κατόπιν συμφωνίας του Ισπανικού Δημοσίου και του Κράτους του Βατικανού στις 3/1/1999 επιδοτείτο υπό μορφή φορολογικής απαλλαγής του Ισπανικού Δημοσίου υπέρ των ακινήτων των Ρωμαιοκαθολικών έκρινε ότι αυτό συνιστά απαγορευμένη κρατική ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 107 παρ. 1 των Συνθηκών των Ευραπαικών Κοινότήτων, διότι άσχετα αν η Αδελφότητα δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα και επιδιώκει φιλανθρωπικούς σκοπούς, εφαρμόζονται οι συνθήκες που διέπουν το δίκαιο του ανταγωνισμού, διότι θεωρείται ότι ανταγωνίζεται και άλλους που επιδιώκουν και αυτοί φιλανθρωπικό σκοπό και δεν επιδοτούνται. Επομένως η μισθοδοσία με μορφή επιδότησης σύμφωνα με το Ευρωπαικό Δίκαιο είναι π α ρ α ν ο μ η !!!!!!!.

Τραγικό παράδειγμα αφερεγγυότητας του Ελληνικού Δημοσίου είναι η Σύμβαση της 18/9/1952 μεταξύ Εκκλησίας και Ελληνικού Δημοσίου με την οποία η Εκκλησία παρεχώρησε 770.000 στρέμματα Εκκλησιαστικής περιουσίας και έλαβε κάτω του 1/3 της αξίας των 164 ακίνητα με τον όρο να μην φορολογούνται εσαεί τα εισοδήματά τους. Όμως τα 164 ακίνητα βρέθηκαν μόνο 60, χωρίς ποτέ η Εκκλησία να ζητήση την ακύρωση της Σύμβασης, όπως προφανώς εδικαιούτο. Ωστόσο το Ελληνικό Δημόσιο καταστρατήγησε και τον πρόσθετο όρο περί μη φορολογήσεως και το ΣτΕ με τρεις αποφάσεις του Β΄ Τμήματος 1731, 1732, 1733/2018 έκρινε ότι καλώς το Ελληνικό Δημόσιο «καταδολίευσε» την Συμφωνία. Συνεπώς είναι απαραίτητη ή όχι η ποινική ρήτρα που αγνοεί παντελώς το πλαίσιο συμφωνίας Εκκλησίας-Πολιτείας ή μας ζητείται «να την ξαναπατήσουμε»;

Σε αυτά λοιπόν τα πραγματικά και νομικά θέματα πρέπει να απαντήσει η Εφημερίδα των Συντακτών και να αφήσει τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας και πρόδηλης κατασυκοφαντήσεως όσων προβάλλουν την αλήθεια, διότι δυστυχώς γι’αυτήν εν τοις πράγμασι εφαρμόζει το γνωστό αποκρουστικό δόγμα του σκοτεινού θεωρητικού της προπαγάνδας του ναζισμού Joseph Goebbels: «Ρίξε λάσπη και στο τέλος κάτι θα μείνει».

+ ο Πειραιώς Σεραφείμ

Πηγή:  Βήμα Ορθοδοξίας