Ο φιλάργυρος και ο κουμπαράς του.

Κάπου.....Κάποτε.......
Ένας φιλαργυρος, για να εμπνεύσει στο παιδί του την δική του φιλαργυρία, του αγόρασε έναν πολύ στερεό κουμπαρά και τον συμβούλεψε να ρίχνει μέσα τα χρήματα που του δίνουν, έστω κι αν είναι λίγα.

Το παιδί ακολούθησε την συμβουλή του πατέρα του.Οταν όμως μεγάλωσε λίγο, διδάχτηκε ακριβώς το αντίθετο μάθημα απ' αυτό που ήθελε να του εμπνεύσει ο πατέρας του.

Καταλαβε ότι είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατο να παίρνει χρήματα από τον κουμπαρά του.
Ο κουμπαράς είχε πάντα την βουλιμία να παίρνει, αλλά ποτέ να μην δίνει.

Ακριβώς σαν τον φιάργυρο άνθρωπο, που σε όλη του τη ζωή μαζεύει χρήματα

Και όπως ο κουμπαράς συντρίβεται σε κομμάτια για να καρπωθούν άλλοι, ό,τι αυτός μάζευε επί χρόνια, έτσι και ο φιλάργυρος θα συντριβεί, θα πεθάνει δηλαδή, για ν' αρπάξουν οι άλλοι όλα όσα αυτός με τόση στέρηση, μάζευε στη ζωή του.
Υπάρχει όμως μια διαφορά, υπέρ του άψυχου κουμπαρά και κατά του λογικού φιλάργυρου.
Ο κουμπαράς γεμίζει κάποτε και δεν δέχεται αλλα χρήματα.
Ο φιλάργυρος όμως ποτέ δεν γεμίζει και ποτέ δεν θα πει: Αρκεί!!
Να έχετε μια όμορφη μέρα.