«Όταν η Χάρις του Θεού επισκιάσει τον άνθρωπο δεν υπάρχει γι’ αυτόν ούτε χειμώνας ούτε καλοκαίρι».

 

Αποφθέγματα Αγιορειτών Πατέρων

«Κάποιος μου είπε ότι η ταπείνωση είναι η μεγαλύτερη αρετή.

Όμως η ταπείνωση είναι ένας κρίκος των αρετών. Μου φαίνεται ότι η αγαθότης είναι η πιο μεγάλη αρετή. Να γίνη ο άνθρωπος αγαθός. Διότι απόλυτα αγαθός είναι μόνον ο Θεός. ‘Ουδείς αγαθός, ει μη εις ο Θεός’».

«Για να αποκτήσης το αδιάσπαστο (αδιάλειπτο) στη νοερά προσευχή, χρειάζεται υπομονή και επιμονή».

«Ο μοναχός, όπου βρίσκεται, πρέπει να λέη την ευχή. Η ευχή δεν εμποδίζεται από την δουλειά. Σκέπτεται κανείς πως θα κάνει την εργασία του, βάζει το πρόγραμμα και μετά παίρνει το νου του από εκεί και λέει την ευχή».

«Η εργασία δεν δυσκολεύει την ευχή, αλλά είναι μέσον προσευχής. Αυτό το έζησα. Επειδή ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να μείνη αργός, η εναλλαγή της σκέψης από την ευχή στην δουλειά και πίσω δεν αφήνει χώρο στην αμαρτία».

«Όταν αρχίσης σιγά-σιγά να μη δέχεσαι λογισμούς και να τους διώχνης όλους, τότε αρχίζεις να αποξενώνεσαι από την ύλη, την οποία έχεις μόνο για εξυπηρέτηση. Αν κάνης την ύλη σκοπο της ζωης σου, απέτυχες».

 

«Αν μας πη κάποιος ένα σκληρό λόγο, εμείς για να τον βοηθήσουμε, να του πούμε κάποιο λόγο χωρίς ταραχή. Αν όμως αισθανώμαστε ταραχή, τότε να προτιμήσουμε να σιωπήσουμε και να λέμε εσωτερικά την ευχή. Ένα ‘ευλόγησον’ θα του πούμε βέβαια».

«Καλύτερα να σε παίρνη λίγο ο ύπνος στην ακολουθία, παρά να κάθεσαι στο κελλί. ‘Η Εκκλησία είναι κιβωτός».

Είπε Γέρων: «Όταν επισκιάση η Χάρις του Θεού τον άνθρωπο, δεν υπάρχει γι’ αυτόν ούτε χειμώνας ούτε καλοκαίρι».

Είπε γέρων Καυσοκαλυβίτης: «Κάποτε που τακτοποιούσαμε τα οστά των Πατέρων στο οστεοφυλάκιο της Σκήτης ευωδίασαν τόσο, που έφθασε η ευωδία σχεδόν μέχρι την Κερασιά».

Από το βιβλίο, «Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορειτική παράδοση».

Πηγή:  Βήμα Ορθοδοξίας