Δεν κάνουν όλοι για γονείς . . .

 

Θα το λέω μέχρι να πεθάνω. Δεν κάνουν όλοι για γονείς.

Δεν το λέω μόνο για τους γονείς της 12χρονης αλλά γενικά. Πρέπει το παραμυθάκι του στυλ «Άντε να παντρευτείς να κάνεις παιδάκια και σε μένα εγγονάκια για να περνάμε καλά!» να τελειώσει. Δεν κάνουν όλοι για όλα. Τελεία και παύλα. Πρέπει στα παιδιά να μιλάμε για τον γάμο και την τεκνογονία ως κάτι πολύ σημαντικό, να μπαίνουν σε μία παιδαγωγία και φυσικά σε επιλογές. Αυτό το αδιάκριτο αφήγημα «Κάνε παιδιά είναι ευλογία» πρέπει επιτέλους να λάβει τέλος.

Τα παιδιά είναι ευλογία όταν κι εσύ είσαι σε ένα επίπεδο, ώστε αυτή η ευλογία να καρποφορήσει και να μην πάει στον γκρεμό. Το ότι κάποιος έχει γεννητικά όργανα λειτουργικά, δεν σημαίνει ότι μπορεί να μεγαλώσει και να πάρει την ευθύνη κάποιου ανθρώπου. Δεν ξέρω ποιος θα του το πει αυτό.

Συνεχίζω…. Τα παιδιά είναι ευλογία όταν εσύ και ο άνθρωπός σου είστε σε μια ευλογημένη πνευματική, ψυχολογική κατάσταση και ο γάμος έχει γερές βάσεις και θεμέλια. Αν τα πράγματα δεν ξεκινήσουν έτσι και ξεκινήσουν με το στυλ «Έλα μωρέ, αφού παντρευτήκαμε ας κάνουμε 2 – 3 παιδάκια, χαρά είναι !» τότε στο μέλλον θα μαζεύουμε πολλά διαλυμένα κομμάτια από όλη την οικογένεια. 

Υπάρχουν κάποια ζευγάρια που δεν θέλουν να κάνουν παιδιά συνειδητά, όχι επειδή θέλουν να πηγαίνουν διακοπές και να γλεντάνε, αλλά έχουν ένα βάθος και επίγνωση της αναξιότητάς τους και έστω έχουν διαπιστώσει μέσα τους κάποια πράγματα που ξέρουν ότι θα είναι μεγάλο αγκάθι για μια τέτοια ευθύνη. Τους αγαπάμε και αυτούς. Μην ξεχνάμε, κάνω παιδί σημαίνει ότι είμαι έτοιμος να μεγαλώσω έναν Άγιο και όχι να έχω ένα προϊόν για να βγάζω φωτογραφίες στο Instagram.

Όταν ήμουν μικρός σε μια από τις διάφορες συζητήσεις με τον πατέρα μου, του έλεγα ότι πρέπει να γίνει μια επιτροπή που να δίνει ένα χαρτί στα ζευγάρια σαν πρόταση-συμβουλή αν κάνουν για γονείς ή όχι. Μου είπε ο πατέρας μου ότι είμαι ακραίος. Ήμουν μικρό παιδί και δεν ήξερα τι σημαίνει ακρότητα, αλλά του απάντησα ότι έτσι θα αποφεύγεται το γεγονός τα παιδάκια που θα γεννιούνται να έχουν κακούς γονείς.

 

Κακός γονιός δεν είναι αυτός που βιάζει μόνο το σώμα αλλά και αυτοί που βιάζουν και την ψυχή με διάφορους τρόπους. Με τρόπους τοξικούς, όπως στάζει ένα δηλητήριο σε μια πληγή. Γονείς που θεωρούν ότι έχουν πάντα δίκιο, που θέλουν να ελέγχουν τις ζωές των παιδιών τους. Γονείς που ταϊζουν τα παιδιά τους σανό και θεωρούν καμάρι ένα χαρτί Πανεπιστημίου στον τοίχο, έναν καλό γάμο, και το όνομά τους στο εγγονάκι τους. 

Γονείς που κάνουν τα πάντα για το σώμα των παιδιών τους αλλά αδιαφορούν για την ψυχή τους. Και αυτό ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ! Βασικά, σύμφωνα με κάποιους πατέρες της Εκκλησίας, είναι ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ.

Ως Ιερέας, κουβέντιασα με πολλά ζευγάρια, μέσα από τα μυστήρια του γάμου και της βαπτίσεως αλλά και γενικά σε παρέες. Πολλά ζευγάρια ήθελαν ψυχίατρο στην καλύτερη των περιπτώσεων. Μόλις μου έλεγαν κάποιες περιπτώσεις ότι θέλουν παιδιά, με έπιανε τρόμος με τις απόψεις που είχαν, τις αντιλήψεις για τη ζωή και τη συμπεριφορά του ενός προς τον άλλον. Να σου λέει ο μέλλων σύζυγος  «Πάτερ εγώ αν κάνω αγόρι με τη σύζυγο θα το πηγαίνω σε γυναίκες από μικρό παιδί για να μην μου γίνει γκέι». ΟΧΙ φίλε ΔΕΝ κάνεις για πατέρας.

Ο άνθρωπος λέει τη φράση «θα παντρευτώ και θα κάνω παιδιά» αδιάκριτα, όπως λέει ένας νέος «Όταν θα πάω 18 θα πάρω δίπλωμα και αμάξι». Κάτσε ρε φίλε, έκατσες να σκεφτείς ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ για γονιός;

Δεν έχω ακούσει μέχρι τώρα κανέναν να πει «Πάτερ μου δεν ξέρω αν κάνω για γονιός, δεν ξέρω, ψάχνω λίγο το μέσα μου», «Έχω κάποια ψυχολογικά πάτερ, φοβάμαι μήπως τα μεταβιβάσω στα παιδιά μου και δεν μπορώ όλο αυτό να το διαχειριστώ, δεν ξέρω αν κάνω για γονιός», «Πάτερ παντρεύτηκα, αλλά θέλω να δω αν με τη σύζυγο αν μπορούμε να σηκώσουμε κάτι τέτοιο, βλέπω ότι η γυναίκα μου δεν μπορεί, έχει θέματα πολλά, ίσως να δούμε κάποιον ειδικό».

Πουθενά αυτογνωσία, πουθενά επίγνωση. Όλοι κάνουν για όλα. «Ξερολίαση» παντού, αξιότητα παντού και σε όλα αυτά κολλάμε και ένα «θα βοηθήσει ο Θεός» έτσι για την «ευλογία» του πράγματος.

Κι από όσους γίνονται γονείς, ελάχιστοι ψάχνονται και αναρωτιούνται : «Καλά, είναι ένα θέμα που δεν το γνωρίζω. Μήπως πρέπει να αποκτήσω κάποια γνώση ή να πάρω βοήθεια από ειδικούς;». ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ! Θα ρωτήσουμε την πεθερά και τη γιαγιά! Και να λέμε ότι το παιδί μας είναι το καλύτερο και ότι είναι μια χαρά, άσχετα αν χρειάζεται ίσως κάποια ψυχιατρική βοήθεια.

Ξέρω οικογένειες που έκαναν πολλά παιδιά επειδή απλά το «είπε ο γέροντας» και τώρα άλλοι είναι με ψυχοφάρμακα ή άλλοι είναι σε διάλυση. Φυσικά υπάρχουν και ευλογημένες πολύτεκνες οικογένειες, αλλά είπαμε, δεν κάνουν όλοι για όλα. Εξάλλου η πολυτεκνία είναι χάρισμα.  

Κι επειδή πολλοί θα επιτεθούν για τα περί τεκνογονίας που λένε οι πατέρες της Εκκλησίας, έχω να συμπληρώσω ότι οι πατέρες τα έλεγαν αυτά σε ζευγάρια συνειδητοποιημένα που μπήκαν συνειδητά στον Εκκλησιαστικό γάμο, την πνευματική ζωή κλπ. Όχι σε ζευγάρια του «ό,τι να ΄ναι». Και φυσικά αν δεν κάνεις παιδιά για τον χ, ψ λόγο, έχεις το σόϊ και τις θείτσες να στο κοπανάνε κάθε λεπτό λες και το ζευγάρι είναι καταραμένο, άσε που σου δίνουν και ένα κιλό μαντζούνια να δοκιμάσεις για να πετύχει η «συνταγή».

Το αν θα παντρευτείς, αν θα κάνεις παιδιά, πόσα παιδιά θα κάνεις, τι επάγγελμα θα ακολουθήσεις είναι ΑΥΣΤΗΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ, μέσα φυσικά από διαδικασίες που οφείλουμε να εξετάσουμε σε βάθος. Μια επιλογή σύμφωνα με τις δυνάμεις και άλλες προϋποθέσεις, ανάμεσα στο ζευγάρι ως ζευγάρι και ξεχωριστά στις προσωπικότητές τους. Δεν είναι επιλογή της υπακοής στον γέροντα. Να συνέλθουμε κάποια στιγμή.  

Με μια απλή φράση, αν και το θέμα είναι τεράστιο και έχει βάθος: «Άνθρωπος που δεν θέλει να βλέπει τα λάθη μέσα του ώστε να τα διορθώνει, δηλαδή να λειτουργεί μέσα του ή μετάνοια και η αυτομεμψία, δεν θα μπορέσει να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί και να πάρει τέτοια ευθύνη.». Τελεία και Παύλα. Θα γίνει ένας γονιός που απλά θα ταϊζει μεγαλώνοντας ένα φίλαυτο τέρας όπως είναι ο ίδιος ο γονιός οπότε θα πάει τρένο το βασίλειο. Ευτυχώς όμως υπάρχει και το πετραχείλι που μέσα απο εκεί γίνονται μεταμορφώσεις. 

Ζητούνται άνθρωποι με επίγνωση και αυτογνωσία. Αγγελία με χρυσά γράμματα !!!!

Καλά μυαλά που έλεγε και η γιαγιά μου !

π.Σπυρίδων Σκουτής – 

Πηγή: euxh . gr