Γέροντα, πώς αποκτάει κανείς φιλία με έναν Άγιο;

 

 

– Γέροντα, διάβασα κάπου ότι οι Άγιοι την ημέρα της μνήμης τους δίνουν δώρα σε όσους τους επικαλούνται. Έτσι είναι;

– Ναι, κερνούν πνευματικά κανταΐφια! Άμα γλυκαίνουμε τους Αγίους με την ζωή μας, μας κερνούν γλυκά πνευματικά.

– Γέροντα, πώς θα αγαπήσω έναν Άγιο;

– Ποιόν Άγιο θέλεις να αγαπήσεις;
– Τους Αγίους Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα.

– Εσύ να κάνης ευχή για μένα στους Αγίους Θεοπάτορες να με βοηθούν, κι εγώ θα εύχωμαι να τους αγαπήσης. Εάν μπορής, να διαβάζης κάθε μέρα το Συναξάρι του Αγίου που γιορτάζει, για να συνδέεσαι με όλους τους Αγίους.

Η μελέτη του βίου του Αγίου της ημέρας, και γενικά των Συναξαρίων, πολύ βοηθάει, γιατί θερμαίνεται η ψυχή και παρακινείται να μιμηθή τους Αγίους. Αφήνει τότε ο άνθρωπος στην άκρη κάθε είδος κακομοιριάς και προχωρεί με λεβεντιά. Τα Συναξάρια βοηθούν στην ανδρεία την ψυχική, ακόμη και στο μαρτύριο.

– Πώς συμβαίνει, Γέροντα, Άγιοι που έχουν το ίδιο όνομα να έχουν και το ίδιο μαρτύριο;

– Εσένα πώς σε λένε;

– Μαρία.

– Αγία Μαρία υπάρχει;

– Η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, Γέροντα.

– Η Αγία Μαρία μαρτύριο δεν έχει· οπότε το γλυτώνεις. Έχει όμως άσκηση· να την μιμηθής στην άσκηση, για να έχετε… το ίδιο Συναξάρι! Ευλογημένη, οι Άγιοι αυτοί προσπάθησαν να μιμηθούν τον Άγιό τους, που τον είχαν σε ευλάβεια.

– Γέροντα, πώς αποκτάει κανείς φιλία με έναν Άγιο;

– Πρέπει να συγγενέψη με τον Άγιο. «Τιμή Αγίου, μίμησις Αγίου» (Πρβλ. Βασιλείου του Μεγάλου, Ομιλία ΙΘ ́, Eις τους αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρας), λέει ο Μέγας Βασίλειος.

– Γέροντα, με πειράζει η συνείδηση που έχω το όνομα μεγάλης Αγίας και με την ζωή μου δεν ανταποκρίνομαι.

– Να προσπαθήσης να μιμηθής την Αγία σου. Η Αγία Συγκλητική ήταν τετραπέρατη και τώρα κατήργησε τις αποστάσεις και μπορεί να κινήται άνετα στα πέρατα της γής. Εσύ τί κάνεις; Έχεις φιλία μαζί της; Την παρακαλάς να σού λαμπικάρη τον νού, να τον κάνη λεπτό, για να μπορής να μπαίνης βαθιά στα θεία νοήματα; Βλέπεις, αδελφή μου, μερικά ονόματα έχουν και ευθύνη. Σε αγαπάει πάντως η Αγία σου. Να την παρακαλάς και να επιμένης, για να σε βοηθάη.

Εγώ, τώρα εσχάτως, έχω τεμπελιάσει και ζώ με ελεημοσύνες των Αγίων, που τους ζητώ συνέχεια σαν ζητιάνος, όπως και από όλους ζητώ να προσεύχωνται για μένα. Οι Άγιοι με την πολλή τους αγάπη μου προσφέρουν από τον ουράνιο άρτο και από το παραδεισένιο μέλι (Ο Γέροντας εννοεί την θεία Χάρη, η οποία τρέφει και γλυκαίνει τον άνθρωπο).

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Στ´, Περί Προσευχής, σελ. 97-99