Από την υμνολογία της εορτης.

  

Το Πνεύμα το Άγιο υπήρχε, υπάρχει και πάντα θα υπάρχει·
δεν έχει αρχή, δεν θα ’χει τέλος·
πάντα μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό,
συμπορεύεται, συνδοξάζεται, λατρεύεται.

Είναι ζωή κι αυτό που δίνει ζωή,
είναι φως και δωρητής του φωτός·
πηγή του καλού, αγαθό απ’ τη φύση του.
Μέσα από Αυτό, ο Πατέρας φανερώνεται,
ο Υιός δοξάζεται, κι όλοι Τον αναγνωρίζουν.

Μια δύναμη, μια ενότητα, μια προσκύνηση –
η Αγία Τριάδα λάμπει μέσα στο φως της.

Το Πνεύμα το Άγιο:
φως και ζωή και πηγή νοερής σοφίας·
Πνεύμα σύνεσης, Πνεύμα αγαθό,
ευθύ, νοητό και άγιο·
οδηγεί, καθαρίζει από τα σφάλματα.

Είναι Θεός κι όποιον αγγίζει θεώνει·
είναι φωτιά απ’ τη φωτιά,
που μιλά, που ενεργεί,
που χαρίζει τα δώρα Του σε όλους·
μέσα απ’ Αυτό όλοι οι Προφήτες
και οι Απόστολοι και οι Μάρτυρες στεφανώθηκαν.

Πρωτάκουστο άκουσμα, παράδοξο θέαμα:
φλόγες που χωρίζονται
και γίνονται δώρα στους ανθρώπους!

Ελάτε, λαοί, ας προσκυνήσουμε την Τριάδα,
τον Θεό με τις τρεις υποστάσεις·
τον Υιό μέσα στον Πατέρα,
και μαζί τους το Άγιο Πνεύμα.

Ο Πατέρας, χωρίς χρόνο, γεννά τον Υιό,
συναιώνιο και ισόθρονο·
και το Πνεύμα το Άγιο υπήρχε πάντοτε εντός Του,
μαζί με τον Υιό δοξάζεται.

Μια δύναμη, μία ουσία, ένας Θεός –
κι εμείς, προσκυνώντας, φωνάζουμε:

Άγιος ο Θεός,
που με τον Υιό δημιούργησε τα πάντα,
με τη συνέργεια του Πνεύματος.

Άγιος ο Ισχυρός,
που με το Πνεύμα το Άγιο φανέρωσε τον Πατέρα
και ήρθε το Πνεύμα στον κόσμο.

Άγιος ο Αθάνατος,
το Παράκλητο Πνεύμα,
που εκπορεύεται απ’ τον Πατέρα
και αναπαύεται στον Υιό.

Τριάδα Αγία, δόξα σοι.