Στις 15 Δεκεμβρίου 1972, η Γενική Συνέλευση του OΗΕ θέσπισε την 5η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, με στόχο να υπενθυμίσει στους κατοίκους του πλανήτη ότι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι άμεσα συνυφασμένο με το μέλλον των οικοσυστημάτων. Είκοσι-έξι χρόνια μετά η κοινή γνώμη θα επιθυμούσε πλέον κάθε ημέρα να ήταν μια ημέρα αφιερωμένη στο περιβάλλον, καθώς πλέον αποτελεί, κοινή συνείδηση ότι το ανθρώπινο είδος για να επιβιώσει στο εγγύς μέλλον πρέπει να προστατεύσει το φυσικό περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους.
Ψηλά στην ατζέντα
Το 2007 ήταν η χρονιά στην οποία το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής φάνηκε να παίρνει επιτέλους μια θέση που του αξίζει στην ενημέρωση και την πολιτική ατζέντα.
Oι εκθέσεις του Διακυβερνητικού Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) που δημοσιεύτηκαν μέσα στο 2007 δεν αφήνουν πια κανένα περιθώριο για δικαιολογίες ή καθυστερήσεις.
Αν δεν αλλάξει η σημερινή κατάσταση, μας περιμένει ένα ζοφερό μέλλον με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στο περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονομία ενώ για να αποτραπούν αυτές, οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να πέσουν τουλάχιστον στο ένα τρίτο των σημερινών πριν τα μέσα του αιώνα.
Ταυτόχρονα, η κλιματική αλλαγή για πρώτη φορά συζητήθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ήταν το κεντρικό θέμα της συνόδου των G8, αποτελεί πλέον κεντρική προτεραιότητα της πολιτικής της ΕΕ και ήταν από τις βασικές αιτίες για την ήττα της κυβερνώσας παράταξης της Αυστραλίας στις πρόσφατες εκλογές.
Για πρώτη φορά το 2007, είχαμε και πράσινο Νόμπελ, καθώς η κορυφαία διάκριση απονεμήθηκε από κοινού σε 47 επιστήμονες της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) και στον τέως αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αλ Γκορ για την παγκόσμια καμπάνια του για τις κλιματικές αλλαγές.
Μεταξύ των 47 επιστημόνων της IPCC που βραβεύτηκαν με το Νομπέλ και τέσσερις Έλληνες επιστήμονες. Ο Χρήστος Ζερεφός, ο Αλκιβιαδης Μπάης, ο Χρήστος Γιαννακόπουλος και ο Σεβαστιανός Μοιρασγεντής αλλά και δώδεκα επιστήμονες ελληνικής καταγωγής που ζουν μόνιμα στο εξωτερικό.
Σε ένα τέτοιο κλίμα, η χρονιά έκλεισε με την Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ (UNFCCC) στο Μπαλί για το κλίμα, η οποία κατέληξε μετά από δραματικές καταστάσεις σε έναν «Οδικό Χάρτη» που προβλέπει διαπραγματεύσεις δύο χρόνων που θα ολοκληρωθούν στην Κοπεγχάγη το 2009 για τη συμφωνία με θα εφαρμοστεί από το 2013 για τη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών.
Ο «Οδικός Χάρτης του Μπαλί» μάλιστα υιοθετήθηκε κυριολεκτικά στο παρά πέντε, ύστερα από μια καθοριστική αλλαγή της στάσης των ΗΠΑ.
Εφιαλτικά σενάρια για την Ελλάδα
Στην Ελλάδα οι τρεις ισχυροί καύσωνες του καλοκαιριού του 2007, αλλά και οι καταστροφικές και φονικές για δεκάδες ανθρώπους, φωτιές, έδειξαν ότι οι αλλαγές στο κλίμα είναι εδώ και επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας.
Εκτίμηση των επιστημόνων είναι ότι τα φαινόμενα αυτά θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια, καθώς η περιοχή της Μεσογείου θα εμφανίζει όλο και περισσότερα επεισόδια καύσωνα.
Οι ημέρες με θερμοκρασία άνω των 40 βαθμών θα πολλαπλασιαστούν και θα πλήττουν κυρίως τις ηπειρωτικές περιοχές. Στα νησιά, αντίθετα, θα αυξάνονται οι τροπικές νύχτες με τον υδράργυρο να δείχνει πάνω από 25 βαθμούς. Την ίδια στιγμή, το κλίμα θα γίνεται πολύ πιο ξηρό, καθώς η μέση βροχόπτωση μειώνεται σταδιακά, με αποτέλεσμα να φθάσουμε το 2100 σε πτώση 20% – 30% σε σύγκριση με τα σημερινά επίπεδα.
Η βροχή, ωστόσο, δεν θα πέφτει ισοκατανεμημένη, αλλά σε ακραία, κυρίως, επεισόδια, καθώς τα ακραία καιρικά φαινόμενα -καταιγίδες, θύελλες κ.λπ.- θα είναι συχνότερα, πράγμα καθόλου ευεργετικό για τις καλλιέργειες.
Η Αθήνα αναμένεται να αποκτήσει το κλίμα της Λευκωσίας. Η ελληνική πρωτεύουσα θα αποκτήσει χαρακτηριστικά που έχει σήμερα η Κύπρος -σχεδόν έρημος, με μεγάλο πρόβλημα στα υδατικά αποθέματα και πολύ περισσότερη ζέστη από τη σημερινή Αθήνα.
Η πιθανότητα ερημοποίησης είναι υπαρκτή για τη Νότια Ευρώπη. Ήδη η Βόρεια Αφρική αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα -σε ορισμένες περιοχές φτιάχνουν φράγματα για να προστατέψουν το έδαφος από τη μεταφορά άμμου.
Παράλληλα λόγω του λιωσίματος των πάγων στους πόλους η στάθμη της Μεσογείου αναμένεται να ανέβει 20 – 60 εκ. έως το 2100. Πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν περιοχές με χαμηλό υψόμετρο όπως ο Αμβρακικός κόλπος, τα Δέλτα του Νέστου και του Έβρου, ενώ από πόλεις, περισσότερο απειλείται η Θεσσαλονίκη.
Άνοδος της θαλάσσιας στάθμης σημαίνει επίσης υφαλμύρωση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, υποβάθμιση υδατικών πόρων κ.λπ.
Οι συνέπειες αναμένεται να αγγίξουν και τον τουρισμό, καθώς θα υποβαθμιστούν παραλίες-σήμα κατατεθέν για το ελληνικό καλοκαίρι, ενώ ισχυροί και παρατεταμένοι καύσωνες θα αποτρέπουν τους Βορειοευρωπαίους από το να έρθουν στην Ελλάδα το καλοκαίρι. Ίσως ωφεληθεί ο τουρισμός μας άλλους μήνες, το Φθινόπωρο και την Άνοιξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου