Αγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: «Σβήσε εύκολα τις αμαρτίες σου».

«Εξάλειψε τις αμαρτίες σου με ελεημοσύνες και τις αδικίες σου με φιλανθρωπία προς τους φτωχούς». Δώσε όλα τα χρήματα, λέει η Γρα­φή, όχι μόνον για να τραφούν άλλοι, αλλά για να απαλλαγείς και συ ο ίδιος από την τιμωρία. Και πάλι ο Χριστός λέει· «πούλησε τα υπάρχοντά σου και μοίρασέ τα στους φτω­χούς και έλα να με ακολουθήσεις».

Βλέπεις ότι και εκεί το διέταξε αυτό για εκείνους που Τον ακολουθούσαν; Επειδή λοιπόν τα χρήματα είναι εμπόδιο, γι’ αυτό διέταξε να τα δίνουμε στους φτωχούς, διδάσκο­ντας έτσι την ψυχή να είναι σπλα­χνική και συμπονετική, παιδαγωγώ­ντας την να περιφρονεί τα χρήματα, διδάσκοντάς την να αποφεύγει την πλεονεξία. Γιατί, όποιος μαθαίνει να δίνει σ’ όποιον δεν έχει, θα παιδαγωγηθεί με το πέρασμα του χρόνου και να μην παίρνει από εκείνους που έχουν. Αυτό μας εξομοιώνει με το Θεό.

Παρόλο που η παρθενία, η νη­στεία και το να κοιμάται κανείς στο χώμα απαιτούν μεγαλύτερο κόπο από την ελεημοσύνη, όμως τίποτε δεν είναι τόσο ισχυρό και δυνατό στο να σβήνει τη φωτιά των αμαρτημάτων μας, όσο η ελεημοσύνη. Αυτή είναι ανώτερη από όλα, στή­νει τους εραστές της κοντά στον ίδιο το Βασιλιά των ουρανών. Και πολύ σωστά.

Αυτά είναι που συγκρατούν τη ζωή μας, αυτά που καθαρίζουν την ψυχή μας, η δικαιοσύνη, η φι­λανθρωπία, η αλήθεια.
Εκείνα που θέλουμε να απολαύσουμε από το Θεό, αυτά πρέπει προηγουμένως να τα προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας. Αν όμως τα στερούμε από τους συνανθρώ­πους μας, πώς θέλουμε να τα απολαύσουμε; Ο Κύριος είπε: «Μακά­ριοι είναι οι ελεήμονες, γιατί αυτοί θα ελεηθούν»… Γιατί «η κρίση του Θεού θα είναι άσπλαχνη σ’ εκείνον που δεν έδειξε ευσπλαχνία στους αδελφούς του»… Δεν μας ελεεί ο Θεός, επειδή δεν ελεούμε κι’ εμείς τους συνανθρώπους μας.

Ο στενός δρόμος δέχεται αυ­τούς που θλίβονται, που στενάζουν, που δεν βαστάζουν τίποτε υλικό, παρά μόνον αυτά τα φορτία, τα οποία διά μέσου του δρόμου αυτού είναι δυνατόν να μεταφερθούν, την ελεημοσύνη, τη φιλανθρωπία, την καλωσύνη, την επιείκεια. Αν βαστάζεις αυτά τα φορτία, εύκολα θα μπορέσεις να μπεις στη Βασιλεία των ουρανών.

Επειδή λοιπόν το μέλλον είναι άγνωστο, αποταμίευσε εκ των προτέρων την προσφορά της αγάπης σου στον ουρανό με όσα κάνεις στον πλησίον σου, ώστε, αν κάποτε ξεφύγεις από το ορθό, να βρεις πολλή συγγνώμη από το Θεό, φυλαγμένη σαν σε αποθήκη στον ουρανό.

Ας γίνουμε κάποτε ήμεροι και φιλάνθρωποι, για να μην επισύρουμε εναντίον μας την ανυπόφορη καταδίκη της κολάσεως.

(1.ΕΠΕ 24, 126, 2. ΕΠΕ 11,792 3. ΕΠΕ 24, 188, 4. ΕΠΕ 24, 130, 5. ΕΠΕ 8, 160)

Πηγή:   diakonima.gr