"Το σημαντικότερο είναι να μην είσαι θλιμμένος...".

π. Λίβυος

Διάβασα κάτι πολύ όμορφο σε μια συνέντευξη του Γούντι Άλεν που έλεγε και ο Γέροντας Αιμιλιανός Σιμονοπετρίτης, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αλλά με άλλο στόχο, «το σημαντικότερο (σε οτι κάνεις) είναι να μην είσαι θλιμμένος....». 

Αυτό δεν σημαίνει οτι θα μπούμε σε μια διαδικασία άγχους και βίας ψυχολογικής σώνει και καλά να είμαστε χαρούμενοι. 

Αυτός είναι ο φασισμός της ευτυχίας. Όχι. Απλά ας έχουμε υπόψιν μας, οτι είμαστε φτιαγμένοι για την Χαρά, και μέσα μας υπάρχει πολύ χαρά γιατί είμαστε εικόνες του Θεού. 

Εάν κατέβουμε στην καρδιά μας, υπάρχει ηρεμία και φως. Εάν μείνουμε στο νου, ταραχή και αναστάτωση. Άρα; Όλο το θέμα είναι πως θα κατέβουμε από το νου στην καρδιά, αυτό δηλαδή που λένε οι άγιοι πατέρες. 

Το δικό μας λάθος, και ιδιαιτέρως της εποχής μας είναι οτι μας εκπαιδεύουν να είμαστε ο νους, οι σκέψεις και οι λογισμοί μας. Αρα ταυτιζόμαστε και ζούμε με τις σκέψεις.

Πάρε το κομποσκοίνι σου, πες την ευχή του Ιησού, κράτα αποστάσεις από τις σκέψεις και τα συναισθήματα, μην ταυτίζεσαι. Απλά να τα παρατηρείς από μακριά. 

Μην κρίνεις τους λογισμούς, μην βάζεις ταμπέλες στο τι νιώθεις και σκέπτεσαι. Απλά βλέπε στο ουρανό του νου σου, που πετάνε τα μαύρα πουλιά των λογισμών, μην θες να τα σκοτώσεις θα αγριέψουν και θα πέσουν να σε φάνε. 

Απλά βλέπετα, δίχως να τα αξιολογείς, καλά κακά, άσχημα όμορφα, αμαρτωλά, ηθικά. Λέγε την ευχή του Ιησού. Θα δεις οτι σιγά σιγά, θα αρχίσεις πίσω από το πυκνό μαύρο πέταγμα τους, να βλέπεις το γαλάζιο του ουρανού. 

Στην αρχή λίγο, μετα πιο πολύ, και πιο πολύ, μέχρι που ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός και τα πουλιά θα φύγουν για άλλες πατρίδες....