Η ευλογία του πόνου.

Έμαθε εδώ και λίγο καιρό ό, τι έχει καρκίνο.  Οι γιατροί του είπαν πώς είναι πολύ επιθετικός και μεταστατικός.  Πήγε στο μοναστήρι πού συνήθιζε να πηγαίνει για εκκλησιασμό κάποιες Κυριακές.
Η γερόντισσα τον είδε από μακριά να πλησιάζει κρατώντας ένα μικρό κομποσχοίνι στο χέρι του. Το βήμα του αργό. Το βλέμμα του να περιεργάζεται την ομορφιά της μονής.
Καλώς τον.  Έλα αδελφέ.
Ευλογείτε γερόντισσα. Πώς είστε;
Καλά αδελφέ μου. Έλα. Μάθαμε για την δοκιμασία σου. Έλα να προσκυνήσεις μέσα στον ναό. Βγάλαμε και τα λείψανα που έχουμε για σένα. Ο Θεός είναι μεγάλος και οι άγιοί μας είναι πολύ θαυματουργοί. Θα δείς πώς το θαύμα θα γίνει του είπε. Θα γίνεις καλά.
Ο άνδρας την κοίταξε περίεργα. Σιωπή. Τα λόγια της γερόντισσας και οι υποσχέσεις πού του έδωσε για το θαύμα και την αποκατάσταση της υγείας του τον έκαναν να κοντοσταθεί. Μέχρι πού μίλησε.
Μίλησε και η γερόντισσα δάκρυσε. Άνοιξε το μακάριο στόμα του και ο θησαυρός της καρδιάς του άνθισε σαν λουλούδι εύοσμο μέσα στο δείλι.

Καλή μου γερόντισσα δεν ήρθα εδώ για να γίνω καλά. Ήρθα για να ετοιμαστώ για το ταξίδι πού έρχεται. Ήρθα για να προσκυνήσω τους αγίους και να τους παρακαλέσω να με πάρουν μαζί τους. Ήρθα για να παρακαλέσω εσάς να εύχεστε ο Θεός να με συγχωρέσει και να με ελεήσει.

Ήρθα σήμερα γιατί μπορεί να μην τα καταφέρω να ξαναέρθω. Έβαλε μετάνοια στην γερόντισσα.

Της φίλησε το χέρι. Του φίλησε το χέρι. Κατευθύνθηκαν πρός το ναό. Βάδιζαν και οι δύο σιωπηλοί.

Μετά από λίγο ανεχώρησε από το μοναστήρι με μία ηρεμία στο πρόσωπό του. Ανεχώρησε μετά από λίγες ημέρες και από την ζωή αυτή.

Ένας άνθρωπος πού όπως είπαν οι δικοί του ποτέ δεν παρακάλεσε τον Θεό να τον γιατρέψει παρά μονάχα να τον πάρει κοντά Του.

Είδε τον καρκίνο ως ευλογία.

Την απώλεια ως κέρδος.

Τον πόνο ως φάρμακο και τον θάνατο ως ζωή.

Δεν είναι μία ιστορία φαντασίας μα μία φανταστική ιστορία ενός ανθρώπου πού ζήτησε μόνο ένα θαύμα από τον Θεό.

Την σωτηρία της ψυχής του.