Επικίνδυνος στρουθοκαμηλισμός.

"Μακάριος όποιος εγνώρισε τις αδυναμίες του, που είναι το θεμέλιο κάθε αρετής".                              Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Χρειάζεται να κοιτάξουμε ειλικρινά τα βαθιά μας και να ελέγξουμε τον εαυτό μας. 
Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε πνευματικά εάν δεν κάνουμε αυτό το πρώτιστο και αποφασιστικό βήμα: να δούμε τα πάθη και τα λάθη μας, τις αδυναμίες και τις ελλείψεις μας.
Διότι εάν δεν γίνει αυτό ποτέ μας δεν θα θεραπευτούμε. Χρειάζεται να παραδεχθούμε ότι είμαι άρρωστοι ώστε να ζητήσουμε θεραπεία.
Γι' αυτό και ο Άγιος Ισαάκ τονίζει ότι το θεμέλιο της ενάρετης ζωής είναι η συνειδητοποίηση των αδυναμιών μας.
Η αυτομεμψία που σκοπό έχει την διόρθωση και όχι την απελπισία είναι βασικό χαρακτηριστικό κάθε ενάρετου ανθρώπου, το οποίο δεν χάνεται ποτέ από την ζωή του.
Η συνεχής ενδοσκόπηση, μας κρατά σε κατάσταση μετανοίας που είναι σωτήρια για όλους μας. Η κατάσταση μετανοίας είναι ακριβώς αυτό: το να γνωρίζω διαρκώς τις αδυναμίες μου, να ζητώ το έλεος και την βοήθεια του Θεού και να κάνω τον φιλότιμο αγώνα μου ώστε μέσα από την αδυναμία μου να δω την δύναμή μου, μέσα από την πτώση μου να έρθει η ανάστασή μου, μέσα από την αμαρτία μου να έρθει η αρετή.
Αναπόσπαστη η κατάσταση μετανοίας για την πνευματική ζωή. Χωρίς αυτήν ο άνθρωπος επαναπαύεται και καταλήγει είτε στην πλάνη της έπαρσης και της αλαζονείας, είτε στην αναισθησία της αμαρτίας του.
Χρειάζεται τόλμη να δεις κατάματα το σκοτάδι σου, τα λάθη σου, την κακία σου, τα πάθη σου. Όμως μόνο οι τολμηροί μπορούν να σωθούν τελικά. Οι δειλοί δεν μπορούν. Διότι ο δειλός αρνείται να δει τις αδυναμίες του.
Προσπαθεί να καλύψει τον εαυτούλη του, προσπαθεί να ασχολείται με τις ζωές των άλλων παρά με την δική του, γι' αυτό και κατακρίνει, σχολιάζει και κακολογεί τους πάντες και τα πάντα.
Χρειάζεται να έχουμε καρδιά γενναία για να σωθούμε. Δεν είναι τυχαίο αυτό που διαβάζουμε στο Γεροντικό από τον Αββά Παμβώ: “Ει έχεις καρδίαν δύνασαι σωθήναι”. Δηλαδή, αν έχεις καρδιά μπορείς να σωθείς. Εάν έχεις γενναιότητα και τόλμη στην πνευματική ζωή θα σωθείς. 
Γιατί; Διότι μόνο δια της γενναιότητας ο άνθρωπος μπορεί να ελπίζει και να προσπαθεί πάντοτε χωρίς να μιζεριάζει, χωρίς να γκρινιάζει, χωρίς να απελπίζεται.
Γενναίες καρδιές θέλει ο Χριστός, όχι ηθικές, όχι ατσαλάκωτες και "καθωσπρέπει" αλλά γενναίες. Διότι αυτές οι καρδιές που γεύτηκαν το πικρό ποτήρι της αμαρτίας και δεν απελπίστηκαν και δεν το βάλανε κάτω, δείχνουν μία ποιότητα καρδιάς όπως της πόρνης και του ληστή, όπως του τελώνη που δεν στρουθοκαμήλιζαν αλλά με ανδρεία αντιμετώπισαν τις πτώσεις τους. 
Όχι γιατί ήταν υπερήφανοι για αυτά που κάνανε ή επιπόλαιοι αλλά διότι ήλπιζαν στο έλεος του Θεού που όλους τους αγκαλιάζει και τους συγχωρεί, αρκεί οι άνθρωποι να μην απογοητευτούν αλλά να προστρέξουν σ'Αυτόν ταπεινά, αθόρυβα, συνειδητά, υπεύθυνα, ελεύθερα.
Όπως και άλλο Θεοφόροι Πατέρες, έτσι και ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος μας δείχνει ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τις αδυναμίες, να μην στρουθοκαμηλίζουμε με τις πτώσεις μας, αλλά να τις χρησιμοποιούμε ώστε να ταπεινωνόμαστε.
Διότι τελικά θεμέλιο και ασφάλεια της ενάρετης ζωής είναι η μακαρία ταπείνωση που γεννά την μετάνοια και μεταμορφώνει κάθε πάθος μας σε αρετή και κάθε πληγή μας σε πηγή ζωής, φωτός και αλήθειας.
Φυσικά και δεν αρκεί η συνειδητοποίηση της αμαρτίας μας. Χρειάζεται να μπούμε στην διαδικασία της θεραπείας. Διότι το να παραδεχθούμε ότι είμαστε άρρωστοι και να μένουμε σ'αυτήν την κατάσταση δεν ωφελούμαστε σε τίποτα. Γι'αυτό και χρειαζόμαστε από την παραδοχή της αμαρτίας μας να περάσουμε στην θεραπεία της που μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, μόνο δια του τρόπου της Εκκλησίας μας που είναι το μόνο Αληθινό και Έμπειρο "Εξουσιοδοτημένο-Αναγνωρισμένο" πνευματικό νοσοκομείο.
Διότι μόνο μέσα στην Εκκλησία μας υπάρχει η Χάρις του Θεού που τα "ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί".