Πόση ελπίδα να κρύβει η ματιά;

Κι εσύ ζητάς, μιλάς, φωνάζεις, κυνηγάς
Τίποτα δε στάθηκε ικανό για ν’ αγαπάς
Τα πάντα θες πιο πάνω απ’ αυτά που συναντάς
Ζητάς, φωνάζεις, κυνηγάς...
.
Όμως δε σκέφτηκες ποτέ σου τα παιδιά της Αφρικής
Δε νοιάστηκες ποτέ για τα παιδιά της φυλακής
Δεν κοίταξες στα μάτια τις γυναίκες του νοτιά
Δεν έψαξες για άγνωστα μωρά

.
Πόσα όνειρα, πόσα θαύματα
Πόση ελπίδα να κρύβει η ματιά
Πόσες Κυριακές, πόσες αγκαλιές
Πόση δύναμη φωλιάζει στην καρδιά
.
Κι εσύ ζητάς, μιλάς, φωνάζεις, κυνηγάς
Δεν ἐνιωσες το φόβο του θανάτου, της σκιάς
Χαμένος δε σταμάτησες στο μέσο μιας βραδιάς
Ζητάς, φωνάζεις, κυνηγάς...

Πάνος Δορμπαράκης