«Κλητοί άγιοι».

 

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης, Ιεροκήρυκας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

---

Κυριακή των Αγίων Πάντων
Κυριακή Α΄ Ματθαίου
(Ματθ. ι΄ 32 -33, 37 - 38, ιθ΄ 27 - 30)

Σήμερα η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει τις στρατιές των ενδόξων αγίων, των οσίων, των ομολογητών, των αποστόλων, των ιεραρχών, των προφητών και των μαρτύρων.

Δηλαδή όλων των καρπών της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, γι’ αυτό και η Κυριακή αυτή ονομάζεται Κυριακή των Αγίων Πάντων. 

Αξίζει να αναφέρουμε ότι η εορτή αυτή στην αρχαία Εκκλησία είναι γνωστή ως εορτή «πάντων των μαρτύρων» και όχι όλων των αγίων.

Στην πράξη όμως επικράτησε να εορτάζονται όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας, οι οποίοι είναι αναρίθμητοι και αποτελούν τα φωτεινά παραδείγματα για όλους τους πιστούς Χριστιανούς.

Αυτή η ημέρα αποτελεί μία κλήση, ένα κάλεσμα για κάθε πιστό στην αγιότητα και αυτό είναι αποτέλεσμα της βαθειάς σύνδεσης του ανθρώπου με τον Θεό που τον καθιστά πνευματοφόρο και θεοφώτιστο.

Ο Ευαγγελικός λόγος: «πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς», μας προκαλεί, μας προσκαλεί και μας αφυπνίζει. Μας κάνει ομολογητές και αναδεικνύει τους αγίους σε δόξα και σε καύχημα της Εκκλησίας.

Ο άνθρωπος για να ομολογήσει τον Χριστό πρέπει πρώτα να Τον γευθεί, να Τον αγαπήσει, να Τον δεχθεί και να είναι έτοιμος να θυσιαστεί.

Οφείλει να είναι μαχητής, αγωνιστής, να μην αρέσκεται σε μία ζωή συμβιβασμών, υποτονική, χωρίς να αντιλαμβάνεται τον αληθινό λόγο της υπάρξεώς του.

Ο δρόμος προς την αγιότητα βαδίζεται από εκείνους που πολεμούν, που αγωνίζονται με σθένος εναντίων των παθών και ο Κύριος τους μακαρίζει και υπόσχεται σε αυτούς ότι θα δουν τον Θεό.

Αυτός ο αγώνας του ανθρώπου ελκύει την αγάπη και το έλεος του Θεού, μία αγάπη που είναι απόλυτα ανατρεπτική αφού ξεπερνά και νικά τον ίδιο το θάνατο.

Το γεγονός της αγιότητας δεν είναι ανεπανάληπτο, δηλαδή δεν αφορά μόνον κάποιους ανθρώπους που έζησαν κάποτε σε μία ορισμένη εποχή.

Εφόσον ένας άνθρωπος κατάφερε να γίνει άγιος, τότε όλοι οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν άγιοι και όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους (Ρωμ. α΄,7) επιστολή του, όλοι είμαστε καλεσμένοι στην αγιότητα: «κλητοί άγιοι», όταν αγωνιζόμαστε και όταν μένουμε ενσωματωμένοι στην Εκκλησία που είναι το Σώμα του Χριστού.

Η αγιότητα δεν αποτελεί ένα ιδανικό για ορισμένους. Η αγιότητα είναι το πλήρωμα της εν Χριστώ ζωής, είναι η ζωντανή κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό, τον πραγματικό Πατέρα όλων.

Η Εκκλησία μας είχε, έχει και πάντοτε θα έχει και θα προσφέρει αγίους. Πρόσωπα που ίσως δε γνωρίζουμε, που δε φανταζόμαστε, ούτε υποψιαζόμαστε. Ανθρώπους του Θεού που έχουν καλλιεργήσει τους καρπούς της αγιότητας που είναι η αγάπη, η πίστη, η ταπεινοφροσύνη, η ελπίδα, η υπομονή και που πιστεύουν ακράδαντα στον Ευαγγελικό λόγο: «Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται».

Οι άγιοι του Θεού στολίζουν την ψυχή μας, όχι μόνον τα τέμπλα και τα εικονοστάσια των ναών μας.

Οι άγιοι μας δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε για τη σωτηρία μας. Μας καλούν να προσφέρουμε στον Θεό τον εαυτό μας, με το χαρακτήρα που έχουμε, ανυπόκριτα, ζητώντας το έλεός Του.

Αγαπητοί μου φίλοι και αδελφοί εν Χριστώ.

Ο μεγάλος Απόστολος των εθνών Παύλος επιμένει ακόμη και σήμερα: «Τοῦτο γάρ ἐστί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμός ἡμῶν» ( Α΄ Θεσ. δ΄, 3 ) και αυτός ο Αποστολικός λόγος μπορεί να γίνει πράξη και αποτέλεσμα κατορθωτό, όταν προσφέρουμε στον Θεό ελεύθερα τη θέλησή μας.

Σε αυτό το σωτήριο αποτέλεσμα που αποτελεί σκοπό της υπάρξεώς μας, θα φτάσουμε με όπλα τη συνεχή μετάνοιά μας, την αυτογνωσία και τη διαρκή και αδιάκοπη συμμετοχή μας στα μυστήρια της Εκκλησίας και ιδιαιτέρως στη Θεία Ευχαριστία και ... όπως οι Άγιοι Πάντες που «ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων», θα αξιωθούμε κι εμείς να γίνουμε ουρανοπολίτες της αιωνίου Αυτού Βασιλείας.