Ζώντας πμευματική ζωή!

 

 

Έχουμε μέσα στο μυαλό μας μια λάθος εικόνα της πνευματικής ζωής. Θεωρούμε πνευματική ζωή την ηθική ζωή. Κάτι το οποίο είναι ολέθριο για την πορεία μας.

Πνευματική ζωή είναι η ζωή της μετάνοιας, της ταπείνωσης, της απλότητας και της ζητιανιάς του Θείου Ελέους δια των Μυστηρίων.

Ηθικοί άνθρωποι μπορεί να υπάρχουν και εκτός Εκκλησίας. Πνευματικοί άνθρωποι όμως είναι εκείνοι οι οποιοι αν και αμαρτωλοί αποδέχτηκαν την ανεπάρκειά τους μέσα στην Εκκλησία, χωρίς να απελπιστούν.

Πνευματικός άνθρωπος είναι αυτός που δεν κατακρίνει τους πάντες και τα πάντα γιατί έχει δει το δοκάρι στο δικό του μάτι· είναι αυτός που σηκώνει τον σταυρό του καθημερινά χωρίς να γογγύζει.

Πνευματικός άνθρωπος είναι αυτός που πόρνευσε, που έκλεψε, που έκανε έκτρωση, που μοίχευσε, που είπε ψέμματα, που απάτησε, που πρόδωσε, που έβρισε, που αδίκησε, που έπεσε σε κάθε αμάρτημα…μα μετανόησε, εξομολογήθηκε, έκλαυσε και αναστήθηκε.

Αυτοί που έζησαν αληθινά την αμαρτία, και την βίωσαν ως ένα γεγονός απώλειας τελικά μετανιώνουν. Πολλές φορές εμείς δεν μετανιώνουμε για τίποτα, διότι ακόμα και την αμαρτία μας την ζήσαμε ψεύτικα.

Ναι, θα πω κάτι τολμηρό…
Ο άσωτος υιός της παραβολής είναι ένας πνευματικός άνθρωπος, διότι η πνευματικότητα δεν υπολογίζεται με το μέγεθος της αμαρτίας κάποιου, αλλά με το μέγεθος της μετάνοιας, της συντριβής, της ταπείνωσης.

Ήλθε «εις εαυτόν», κατάλαβε τα λάθη του, την πλάνη του, τα πάθη του· κάτι που ίσως κάνουμε οι περισσότεροι. Αλλά δεν έμεινε εκεί στην «ξένη γη» της αμαρτίας του. Δεν έπιασε το μοιρολόι της απελπισίας και της παραίτησης. Δεν αφέθηκε στα αποτελέσματα των σφαλμάτων του· αλλά πήρε την ζωή στα χέρια του. Σηκώθηκε και επέστρεψε. Η οδύνη μεγάλη, η ντροπή μεγαλύτερη· αλλά η μετάνοιά του βαθιά και σταθερή.

Έπεσε αλλά σηκώθηκε.
Ο Θεός εκεί εστιάζει, όχι στην πτώση μας αλλά στο φιλότιμό μας, όχι στην αμαρτία μας αλλά στην μετάνοιά μας.

Επέστρεψε κι έτσι γεύτηκε και πάλι την συγχώρεση, την συγκατάβαση, την αγάπη του Πατέρα.

Ο Θεός πάντα περιμένει της επιστροφή μας.
Πάντα μας αγαπά. Πάντα μας συγχωρεί.
Εμείς αποφασίζουμε εάν θα επιστρέψουμε.
Η σωτηρία είναι δική μας επιλογή, όχι του Θεού. Ο Θεός μας αφήνει ελεύθερους.

Καιρός να αποφασίσουμε… 

Αρχιμανδρ. Παύλος Παπαδόπουλος