Ο ταπεινός λογισμός.

 

 

Μου έκανε εντύπωση πώς ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη τού Θεού να ενεργή. Είχε έρθει στο Καλύβι ένα ξένο γατάκι. Το καημένο, φαίνεται, κάτι είχε φάει πού το πείραξε και ζητούσε βοήθεια. 

Χτυπιόταν άπό τον πόνο και πεταγόταν σάν το χταπόδι, όταν το χτυπούν… Τό λυπόμουν πού το έβλεπα σ’ αυτήν τήν κατάσταση, αλλά δέν μπορούσα να κάνω τίποτε.

Τό σταύρωνα, τό ξανασταύρωνα, τίποτε! «Βρε ταλαίπωρε, λέω τότε στον εαυτό μου, βλέπεις τά χάλια σου; Τόσα χρόνια καλόγερος, ούτε ένα γατί δέν μπορείς νά βοηθήσεις!».

Μόλις έλεεινολόγησα τον εαυτό μου, εκεί πού τό γατάκι κόντευε να ψοφισει, αμέσως συνήλθε. Ήρθε κοντά μου, μου έγλειφε τά πόδια και έκανε χαρούμενο όμορφες τούμπες… Τί δύναμη έχει ή ταπείνωση!

Γι’ αυτό λέει: «Έν τη ταπεινώσει ημών έμνήσθη ημών ό Κύριος» .

Έχω προσέξει ότι ένας ταπεινός λογισμός κάνει τον άνθρωπο να λάμπη, νά ακτινοβολεί.

«Οταν ό άνθρωπος παίρνει όλο το σφάλμα επάνω του, τον λούζει ή Χάρις τού Θεού.

Ήρθε προχθές ένας γιατρός πού έχει πολλά παιδιά και μου είπε: «Πάτερ μου, έχω πολλή υπερηφάνεια και γίνεται αιτία ή δική μου υπερηφάνεια νά κάνουν αταξίες τα παιδιά». Και το έλεγε αυτό μπροστά στα παιδιά του και τα μάτια του ήταν βουρκωμένα, αλλά το πρόσωπο του έλαμπε!

 

Τό Ιδιο πρόσεξα προ ήμερων και εδώ. Ήρθαν μερικές αδελφές να συζητήσουμε. Είπαμε διάφορα» αναγκάστηκα να τις μαλώσω πολύ. Μία από αυτές δέν βοηθήθηκε καθόλου» κρύα ήρθε, κρύα έφυγε» μόνον έκεϊ πέρα έλεγε τα κουσούρια τών άλλων χαρτί και καλαμάρι – βλέπεις, όποιος δέν κάνει δουλειά στον εαυτό του, έχει αυτό τό …χάρισμα!

Μία άλλη στριμώχτηκε, μέχρι πού έκλαψε. Ταπεινώθηκε, αλλά μετά έλαμπε το πρόσωπο της. Βλέπετε τι κάνει ένας ταπεινός λογισμός με συντριβή! Αμέσως πάνε όλα τα κουσούρια στην άκρη, τακτοποιείται ό άνθρωπος και ακτινοβολεί το πρόσωπο του» ενώ με έναν λογισμό υπερήφανο ή βλάσφημο σκοτεινιάζει.

«Όσο ανεβάζει πνευματικά την ψυχή ένας πολύ ταπεινός λογισμός πού θα φέρη γιά μια στιγμή ό άνθρωπος, δέν την ανεβάζουν χρόνια ολόκληρα αγώνες υπερφυσικοί.

– Γέροντα, άν κάποιος είναι υπερήφανος και βάλη έναν ταπεινό λογισμό, θά τον βοηθήσει ό θεός;

– Έμ, άν βάλη έναν ταπεινό λογισμό, τότε δέν θά είναι υπερήφανος» θά εΐναι ταπεινός καί θά τον βοηθήση ό Θεός. Ό άνθρωπος είναι τρεπτός» πάει μιά άπό ‘δώ-μιά άπό ‘κεϊ, ανάλογα μέ τό τί λογισμό έχει.

Ό υπερήφανος, άν βάλη έναν ταπεινό λογισμό, βοηθιέται. Καί ό ταπεινός, άν φέρη έναν υπερήφανο λογισμό, παύει νά εΐναι ταπεινός. Είναι κανείς σέ καλή πνευματική κατάσταση;

Άν ύπερηφανευθή, τον εγκαταλείπει ή Χάρις του Θεού καί φθάνει σέ άσχημη κατάσταση. Είναι σέ άσχημη κατάσταση, γιατί έκανε λ.χ. κάποιο σφάλμα; Άν συναισθανθή τό σφάλμα του καί μετανοήση ειλικρινά, έρχεται ή ταπείνωση καί φθάνει σέ καλή κατάσταση, γιατί ή ταπείνωση φέρνει τήν Χάρη τοϋ Θεοϋ.

Άλλά, για νά γίνη ή ταπείνωση μόνιμη κατάσταση στόν άνθρωπο, ώστε νά παραμείνη μέσα του ή Χάρις τοϋ Θεοϋ, χρειάζεται δουλειά πνευματική.

 

Άγιος Παΐσιος