Στο ίδιο έργο Χριστουγεννιάτικοι θεατές!

 

Στο ίδιο έργο «Χριστουγεννιάτικοι» θεατές αυτές τις μέρες, αλλά θα υπάρξουν και αυτοί που θα θελήσουν να γίνουν εραστές του Κυρίου και πρωταγωνιστές της αγάπης, της πίστεως και της ελπίδας!

Χριστουγεννιάτικες μέρες με αναμμένα φώτα, αλλά με «σβηστούς» ανθρώπους. Ο Χριστός συνεχίζει να  παραμένει ο μεγάλος άγνωστος, σημεῖον ἀντιλεγόμενον» (Λουκ. 2,34 ), ένα μεσαιωνικό ιστορικό είδωλο απλά για να φάμε κάποιες μέρες και να στολίσουμε το σπίτι μας. Ήρθε το Θεία Βρέφος, αλλά δυστυχώς κάποιοι θα το κάνουν «έκτρωση» από την καρδιά τους και τη ζωή τους. 

Μια δικαιολογία ο Χριστός για τις μέρες μας! Θα δώσουμε και θα πάρουμε ευχές μόνο για υγεία, αλλά όχι για σωτηρία και για μετάνοια. Μέρες που στους περισσότερους θα γιορτάσει περισσότερο η κοιλιά τους, παρά η καρδιά τους. Η μόνη ευχή που θα κυριαρχεί είναι απλά να είμαστε καλά και του χρόνου για να φάμε τη γαλοπούλα. Μέρες που δεσπόζει το δόγμα :  «ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου» (Λουκά ΙΒ’ 19) αλλά όχι το « καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. αὕτη πρώτη ἐντολή. 31 καὶ δευτέρα ὁμοία, αὕτη· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» . (Μάρκο ΙΒ’ 29-31)

Απορώ σε ποιο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι θα αναφερθεί το πρόσωπο του Χριστού ή λόγια σωτηρίας. Αυτά είναι των παπάδων, θα πουν ίσως κάποιοι συγγενείς στα μακρινά γιορτινά τραπέζια. Σε ποιο σπίτι άραγε θα υπάρξει μια μικρή φάτνη και οι γονείς θα μιλήσουν στα παιδιά τους για το Θείο βρέφος; Φυσικά στις 25 Δεκεμβρίου το πρωϊ πολλοί θα κοιμούνται από τα τσιγάρα , τα ποτά και τα ξενύχτια που δυστυχώς έχουν κλείσει πολλά σπίτια, αλλά το Σώμα και το Αίμα του Χριστού θα βγει και θα περιμένει να συναντήσει αναμμένες καρδιές.

 

Στην εκκλησία θα γίνει το μεγάλο γλέντι και όχι στις πίστες της παραλιακής. Η κορύφωση όλων εκείνην την ημέρα δεν θα είναι όταν βγαίνει ο τραγουδιστής στην πίστα αλλά όταν βγεί το Άγιο Ποτήριο στην Ωραία Πύλη και μάλιστα, είμαστε όλοι εκλεκτοί προσκεκλημένοι.

Είναι κρίμα να ξυπνήσουμε τα παιδιά τόσο νωρίς, θα σκεφτούν πολλοί γονείς, αλλά ευτυχώς υπάρχουν και γονείς που ξενυχτούν στην προσευχή για τη σωτηρία των παιδιών τους. Ποιος γονιός θα πει στα παιδιά του ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός;

Πολλοί γονείς θα δώσουν στα παιδιά τους πολλά δώρα, αλλά δυστυχώς θα ξεχάσουν τα Τίμια Δώρα που προσφέρονται δωρεάν «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον· εἰς ἁγιασμὸν καὶ φωτισμὸν καὶ ῥώμην καὶ ἴασιν καὶ ὑγείαν ψυχῆς τε καὶ σώματος» (Ευχή Ε΄).

Πάντα στις γιορτές κυριαρχεί η άγρια ομορφιά των αντιθέσεων!

Πολλοί θα ετοιμαστούν για να φάνε μελομακάρονα και γαλοπούλα, αλλά πόσοι θα ετοιμάσουν την καρδιά τους για να δεχτούν μέσα τους τον Χριστό;

Ήρθε ο Χριστός ως εραστής για να ενδυθεί την ανθρώπινη φύση που ήταν πόρνη, ώστε να την αναπλάσει σε παρθένα, όπως έλεγε και ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, αλλά εμείς συνεχίζουμε αυτή την ανθρώπινη φύση μας να την περιφέρουμε στα σκοτάδια και στα υπόγεια της αμαρτίας.

Από την άλλη, η φιλανθρωπία αυτές τις μέρες από κάποιους θα είναι έντονη, μόνο και μόνο για τα φλας και τα δελτία τύπου. Μετά τα Θεοφάνεια οι άστεγοι, οι ταλαιπωρημένοι, οι ξεχασμένοι και οι άρρωστοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και θα παραμένουν  οι απόλυτα ξεχασμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο.

Βλέπουμε λαμπάκια και χαμογελάμε αλλά η καρδιά δακρύζει και είναι σβηστή διότι της λείπει η πηγή της ζωής που είναι ο Χριστός. Όχι ως θρησκευτικό είδωλο, αλλά ως βιωματική σχέση.

Φάτνη, πλέον σπάνια βλέπουμε κάτω από τα Χριστουγεννιάτικά δέντρα, ενώ πρέπει να λέμε δόξα τω Θεώ που ο Χριστός υπάρχει ακόμα στη φράση : «Χριστούγεννα», αλλά και πάλι πολλοί προτιμούν το γνωστό και άοσμο : «Καλές γιορτές!»

Ο Χριστός θα γεννηθεί και πάλι, με τη διαφορά ότι στην αίθουσα αναμονής στο μαιευτήριο που λέγεται εκκλησία, κάθε χρόνο θα περιμένουν διαφορετικοί άνθρωποι.

Θα περιμένουν αυτοί που δεν θα θέλουν απλά μια ζωή εδώ, αλλά μια ζωή στην αιωνιότητα. Μια ζωή που ο Χριστός θα είναι ο έρωτας τους και κάθε μέρα θα είναι γιορτή του Παραδείσου.  Ας φύγουμε λοιπόν, από τα ψεύτικα φώτα της αμαρτίας και ας ακολουθήσουμε αυτόν που «Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον.» (Ιω. α’ 1-17).

Σε κάθε γιορτή λοιπόν , δοκιμαζόμαστε . . .

Ποιοι είμαστε, ποια είναι η πνευματική μας ποιότητα και ποιος τελικά είναι ο Χριστός για μένα. Είναι τα πάντα για μένα ή κάτι για μένα;

 Καλά Χριστούγεννα! Ας γίνει αυτή η γέννηση του Χριστού μια γέννα νέας ελπίδας και σωτηρίας για τον καθένα προσωπικά. Μια μέρα νέας αρχής για μετάνοια και σωτηρία .

«Αχ! Χριστέ μου εσύ ήρθες για εμάς, αλλά εμείς θέλουμε κάτι από σένα χωρίς εσένα. Ωστόσο εσύ συνεχίζεις να μας αγαπάς και αυτό δεν το αντέχουμε»…

! ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ !

 Αμήν!

π. Σπυρίδων Σκουτής 

Πηγή: euxh.gr