Το αληθινό «Φως» - διαλύτης του σκότους της καθημερινότητας.

 

 

του π. Ιωάννου Αν. Γκιάφη, Πολιτικού Επιστήμονος- Θεολόγου

---

(Κυριακή Μετά τα Φωτά)

Η φωτεινή ακτινοβολία που καθιστά σε μας τα αντικείμενα ορατά, καλείται από την φυσική επιστήμη "φως". Πρόκειται για την βασική πηγή ενέργειας για τη ζωή των φυτικών και ζωικών οργανισμών.

Τα φυτά μεγαλώνουν με το φως του ζωογόνου ήλιου, ενώ τα ζώα βλέπουν και ενεργούν εξαιτίας της φωτεινής ενέργειας. Πόσα αλήθεια οφέλη εκπηγάζουν για τον άνθρωπο από την ύπαρξη του φωτός;

Βλέπει το φως και υπερπηδάει τα πάσης φύσεως εμπόδια. Αντικρίζει το ζωογόνο Ήλιο και αναζωογονείται ψυχοσωματικά.

Έρχεται στο φως και του δίνεται η δυνατότητα να ανακαλύψει τόπους άγνωστους και καινούργια πράγματα. Άρα το φως συμβάλει τα μέγιστα στο φαινόμενο της διαιώνισης της ζωής.

Αλλά ίσως γεννηθεί ο προβληματισμός τι σχέση υπάρχει μεταξύ του φωτός και της "Κυριακής Μετά τα Φώτα". Διατρέχοντας την Κυριακή "Μετά τα Άγια Θεοφάνεια", γινόμαστε κοινωνοί του θείου φωτός.

Η εορτή των Θεοφανείων είναι η εορτή των Φώτων. Όλη η χριστιανική οικουμένη φωτίζεται από το ανέσπερο φως της Τρισηλίου Θεότητος. Όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί λούζονται από το φως του Τριαδικού Θεού το οποίο "τοῖς πᾶσι τὸν φωτισμὸν δωρεῖται".

Και το μυστήριο της τριαδικής αποκάλυψης πραγματώνεται στον Ιορδάνη ποταμό κατά την ώρα της Βάπτισης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Επαναλαμβάνοντας κάθε φορά τον αγιασμό των υδάτων με την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος συντελείται και ο φωτισμός όλης της κτιστής πραγματικότητας.

Ναι μεν των υδάτων αγιάζεται η φύσις, αλλά και η κτίσις φωτίζεται. Επομένως όλος ο αγιασμός συνδέεται άρρηκτα με τον πνευματικό φωτισμό.

Αρκετά εύστοχα ο ιερός ευαγγελιστής Ματθαίος κατά τη σημερινή Κυριακή μας μεταφέρει μια φράση του προφήτη Ησαΐα: "ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα, καί τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καί σκιά θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς" (Ησ. θ', 1-2).

Αιώνες πριν την έλευση του Εμμανουήλ ο προφήτης Ησαΐας έρχεται και διακηρύσσει πως ο λαός που κάθεται εγκλωβισμένος στο πνευματικό σκοτάδι και στην ειδωλολατρική πλάνη, θα δει "Φως Μέγα".

Ακόμη κι όσοι βρίσκονται στη χώρα του θανάτου, θα λάμψει και σ' αυτούς φως εξ' ουρανού. Προαναγγελίες τολμηρές για την εποχή του. Παρότι εδράζεται σ' ένα άκρως απελπιστικό και απογοητευτικό περιβάλλον, εκείνος σκορπίζει την ελπίδα. Ο Ησαΐας γίνεται ο αγγελιοφόρος της πνευματικής σωτηρίας της τότε ειδωλολατρικής κοινωνίας.

Και πράγματι με την ενανθρώπιση του Θεού Λόγου τα πάντα αντιστρέφονται. Εκεί που κυριαρχούσε σκοτάδι, πλέον επικρατεί το φως.

Ερμηνεύοντας χαρακτηριστικά ο Ιερός Χρυσόστομος τη φράση αυτή του προφήτη Ησαΐα θα τονίσει ότι: "οι άνθρωποι δεν ζητούν να βρουν το φως , αλλά ο ίδιος ο Θεός φανερώνεται από άνωθεν σ' αυτούς. Δεν περιμένουν αυτοί το φως να λάμψει στη ζωή τους, αλλά ο Θεός ανατέλλει ως φως στην ύπαρξή τους."

Τόσο η γέννηση του Θεανθρώπου, όσο και η Βάπτισή Του στα Ιορδάνεια ρείθρα, είναι δυο γεγονότα φανέρωσης του θείου φωτός στον κόσμο.

Και μόνο μια περιδιάβασή μας στην ιερά υμνογραφία αρκεί για να αποδειχθεί η αλληλουχία μεταξύ του φωτός και των γεγονότων της θείας οικονομίας.

Στη μεν θεία γέννηση ο Χριστός ονομάζεται "Ήλιος της Δικαιοσύνης", ενώ στην Βάπτιση ως το "Φως" που φωτίζει τους "ἐν σκότει καθημένους".

Επιβεβαιώνεται λοιπόν ότι "Φως Μέγα" είναι ο ίδιος ο Χριστός, αφού με την φωτιστική του δύναμη διαλύει κάθε ίχνος σκοταδιού.

Όμως μπορεί ο τότε ειδωλολατρικός κόσμος να λυτρώθηκε με τον ερχομό του Θεανθρώπου επί της γης, εμείς σήμερα το "φως" Του το αφήνουμε να εισχωρήσει στη ζωή μας;

Στη σκληρή καθημερινότητα αποτυπώνεται ότι ο σύγχρονος άνθρωπος εγκλωβίζεται στο πνευματικό σκοτάδι. Πόσες δαιμονικές προλήψεις ή δεισιδαιμονίες δεν κυριαρχούν σήμερα, ατονώντας οποιοδήποτε πνευματικό μας αισθητήριο;

Πόσοι δεν παρασύρονται από τον "κοσμοκράτορα του σκότους", τον Σατανά και εμπλέκονται σε σκοτεινά έργα περιχαρακώνοντας ακόμη και την ανθρώπινη μοναδικότητα; Αλλά υπάρχουν κι εκείνοι που αρνούνται να δουν το "Φως" στη ζωή τους γιατί δεν επιθυμούν να εξέλθουν από το καβούκι τους.

Μένουν ορμητικά κλεισμένοι στον εαυτό τους. Ξεχνούν μάλλον πως ολόκληρος Θεός από αγάπη για τον άνθρωπο κατέρχεται στη γη για να θυσιασθεί γι' αυτόν.

Κι ο εγωιστής κλείνει την πόρτα της ψυχής του για να μην μπει το φως του Ευαγγελίου στη ζωή του. Και δυστυχώς υπάρχουν κι αυτοί που διαστρέφουν την αλήθεια, δηλ. το φως το ονομάζουν σκοτάδι και το σκοτάδι φως.

Πόσες αμαρτίες δεν νομιμοποιούνται στο σημερινό γίγνεσθαι; Πόσα άνομα ανθρώπινα σχέδια δεν υλοποιούνται στο όνομα της δικαιοσύνης;

Μία είναι η αλήθεια ότι χωρίς Χριστό υπάρχει σκοτάδι. Κι εδώ στοιχίζεται η φράση του ρώσου φιλοσόφου Φιόντορ Ντοστογιέφσκι: "Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται!"

Έχουμε χρέος ως ορθόδοξοι χριστιανοί να πιστέψουμε στον Φωτοδότη Κύριο. Δεν είναι τυχαίο που το μυστήριο του βαπτίσματος ονομάζεται και "φώτισμα".

Εάν παρατηρήσουμε σε αυτό το μυστήριο, θα διαπιστώσουμε πως όλα είναι λευκά (ενδύματα, λαμπάδες κ.τ.λ.) και αυτό γιατί παραπέμπουν στην θεία φωτεινότητα και στην ψυχική καθαρότητα.

Αλλά και μέσα στον κάθε ιερό ναό κυριαρχεί ο πολυέλαιος, η "εν Ουρανοίς Θριαμβεύουσα" Εκκλησία, ο οποίος σε κάθε μυσταγωγική λατρεία φωτίζεται φανερώνοντάς μας το ανέσπερο φως της Βασιλείας του Θεού.

Ακόμη και το φως των κανδηλιών των ιερών εικόνων φωτίζουν τον δρόμο που χάραξαν οι αναρίθμητοι άγιοι της Εκκλησίας μας μέσα από την θυσιαστική ζωή τους.

Όλα λοιπόν τα στοιχεία της θείας λατρείας αποτελούν τους φωτεινούς οδοδείκτες της εσχατολογικής χριστιανικής πορείας.

Στόχος μας ας είναι η κατάκτηση του Θείου Φωτός, ώστε να διαλύονται τα σκοτάδια της καθημερινότητάς μας και προπάντων το έρεβος της αμαρτίας.

Έγραφε ο Γεώργιος Βερίτης σ' ένα θαυμάσιο χριστουγεννιάτικο ποίημά του: "Ήταν φώτα, χίλια φώτα, μα δεν ήταν το Φως". Μπορεί στη ζωή μας να έχουμε χίλια φώτα, όμως ένα είναι το αληθινό φως, ο Χριστός!

 

Πηγή:  romfea.gr