Έστειλε ο Θεός τρεις αγγέλους να του φέρουν την πολυτιμότερη σταγόνα που υπάρχει πάνω στη γη.
Ήλθε ο πρώτος και του έφερε μια σταγόνα από την τελευταία ρανίδα του αίματος ενός ήρωα,που ξεψυχούσε στο πεδίο της τιμής.
Αργότερα ήλθε ο δεύτερος και του έφερε μιαν άλλη σταγόνα.
Ήταν από τον τίμιο ιδρώτα μιας χήρας μάνας, που ζύμωνε το ψωμί των παιδιών της.
Τέλος ήλθε και ο τρίτος που έφερε ένα δάκρυ.
Το απέσπασα -είπε- από το εξομολογητάρι.
Είναι μια σταγόνα από τα δάκρυα μετάνοιας ενός αμαρτωλού.
Το κοίταξε ο Θεός, το θαύμασε, και είπε:"Αυτή είναι η πιο πολύτιμη σταγόνα.
Είναι η ίδια με του Πέτρου που όταν αλέκτωρ εφώνησε:«εξελθών έξω έκλαυσεν πικρώς».
Είναι η μια και μόνη σταγόνα που μπορεί να σβήσει την «γέενα του πυρός της κολάσως».
Ένα μονάχα μου απομένει, να ζητήσω γονατιστός, με όλη τη συντριβή που νοιώθω τη στιγμή αυτή Το Έλεός Σου.
“Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ”!, κράζει η καρδιά μου.
“Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ”, κράζει το κουρασμένο από το μαστίγωμα της αμαρτίας σώμα μου.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι!”, “Ο Θεός, ιλάσθητί μοι”, κράζει κάθε ίνα της ύπαρξής μου.
Κύριε,το Έλεος Σου καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου."
Η Φωνή των Πατέρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου