Στους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες.

 

Στον βίο τον Αγίων 40 Μαρτύρων (9 Μαρτίου η μνήμη τους), όσοι ρίχτηκαν σε εκείνη την παγωμένη λίμνη της Σεβαστείας, πήραν στέφανο. Ήταν 40 Μάρτυρες και 40 Άγγελοι από πάνω, έφερε τον στέφανον του καθενός.

Ένας από τους 40, λιποτάκτησε, έφυγε την τελευταία στιγμή και βγήκε από την λίμνη και ο Άγγελος απέσυρε το στεφάνι απ' αυτόν, διότι λιποψύχησε και δεν έμεινε πιστός μέχρι το τέλος.

Κάποιος εκ των δεσμοφυλάκων, που μέχρι τότε ήταν άπιστος, είδε το στεφάνι του λιποτάκτη να αιωρείται και να μην το παίρνει κανείς. Έτρεξε και έπεσε αυτός στην παγωμένη λίμνη. Και πέθανε αυτός εκεί και πήρε αυτός το στεφάνι.

Κατά συνέπεια δεν η ζωή δεν είναι για τραλαλά - τραλαλά... Ούτε να βάλουμε το ψαράδικο βρακάκι, για να δείξουμε τις γραμμές μας, ούτε να μας πει ο κόσμος τι μας πάει και τι δεν μας πάει μπροστά στον καθρέφτη.
Αυτά δεν τα θέλει ο Θεός...

Εάν δεν επρόκειτο να πεθάνουμε, ας κάναμε ό,τι νομίζουμε. Αλλά εφόσον επρόκειται να πεθάνουμε, αλίμονό μας! Εξετάσεις δίνουμε στη ζωή αυτή!
Θα περάσουμε μίαν ημέρα από το λεγόμενο στην λαϊκή έκφραση «κασιγκάρι» του Θεού. Και εκεί θα ζυγιστούνε και θα αποκαλυφτούνε όλα.

Δημήτριος Παναγόπουλος