Η Ανάληψη του Κυρίου – Μετά από το γεγονός αυτό, ο ουρανός γίνεται βατός για τον άνθρωπο που ζει κατά Θεόν.

 

Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεος ἡμῶν, χαροποιήσας τους Μαθητάς, τὴ ἐπαγγελία τοῦ ἁγίου Πνεύματος, βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας, ὅτι σὺ εἰ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου

Η Ανάληψη του Χριστού, σαράντα ημέρες μετά την Ανάστασή Του, είναι η άνοδος στον ουρανό της ανθρωπίνης φύσεως. Μετά από το γεγονός αυτό, ο ουρανός γίνεται βατός για τον άνθρωπο που ζει κατά Θεόν. 

Κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, όπως ο Ιησούς Χριστός «κατέβηκε στην γη όχι μεταβαίνοντας τοπικά, αλλά κατά συγκατάβαση, έτσι επανέρχεται πάλι, όχι με μετάβαση της Θεότητος, αλλά ενθρονίζοντας στον ουρανό την ανθρώπινη φύση μας που ανέλαβε»[1] με την σάρκωσή Του.

Ο Χριστός, αφού πήρε ό,τι εκλεκτότερο από το ανθρώπινο γένος, δηλαδή την δική Του ανθρώπινη φύση, το πρόσφερε στον Θεό Πατέρα. Και με αυτή την προσφορά Του ο Χριστός έκανε να ευλογηθεί το ανθρώπινο γένος.

Λέγει ο ιερός Χρυσόστομος «Όταν ο Θεός Πατέρας δέχθηκε την προσφορά του Υιού, τόσο πολύ θαύμασε το δώρο, και για την αξία του προσφέροντος και για το άμωμο της προσφοράς, ώστε το δέχτηκε στα χέρια Του, το τοποθέτησε κοντά Του, και του είπε “Κάθισε στα δεξιά μου”. Σε ποια φύση είπε ο Θεός “Κάθισε στα δεξιά μου”; 

Σε εκείνην που είχε ακούσει τον λόγο: “Χώμα είσαι και στο χώμα θα γυρίσεις”!… Βλέπε που βρισκόταν ο άνθρωπος και που ανέβηκε. Δεν υπήρχε κατώτερο σημείο να κατέβει από εκεί που κατέβηκε, ούτε πάλι υψηλότερο να ανέβει, από εκεί που τον ανέβασε ο Χριστός!».[2] Αυτών των αγαθών θεμέλιο είναι η ημέρα της Αναλήψεως.

Ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέγει: «Όλος ο σκοπός της θείας Οικονομίας ήταν να μας ανεβάσει στον Ουρανό. Διότι εκεί είναι η αληθινή σωτηρία μας, και εκεί πρόκειται να απολαμβάνουμε την γλυκύτατη θεωρία του παμφίλτατου Δεσπότου μας… Πρέπει όμως να καταβάλουμε κόπο για να ανεβούμε στον ουρανό… 

Αν δεν απορρίψουμε κάθε φιληδονία, κάθε φιλοδοξία, κάθε φιλαργυρία και γενικά κάθε προσκόλληση της παρούσης ζωής, δεν μπορούμε να αναληφθούμε στον ουρανό. Εάν όμως αγωνιζόμαστε να τα απορρίψουμε όλα αυτά, ο Χριστός που βρίσκεται στον ουρανό θα μας εκλύσει κοντά Του με την παντοδύναμη Χάρη Του».[3]

Ιερομόναχος Γρηγόριος, Η Ορθόδοξη Πίστη, Λατρεία και Ζωή.

[1] Ομιλία 21, PG 151, 276D.

[2] Εις την Ανάληψιν, 3, PG 50, 446-7.

[3] Εορτοδρόμιον, σελ. 478 και 492.