Πριν τον πόλεμο του 1940, όταν οι χωρικοί είχαν χορούς και τραγούδια στα σπίτια τους, ο όσιος έσκυβε το κεφάλι του και με λύπη έλεγε ατό νεωκόρο του:
– Αχ, γιαβρούμ, (παιδί μου), δεν ξέρετε πίσω τι μας έρχεται…
Εννοούσε τον πόλεμο που πλησίαζε.
Μία εβδομάδα πριν από τον πόλεμο ο όσιος έκλαιγε με λυγμούς όλη τη νύχτα στο κελλί του.
Όταν τον ρώτησαν γιατί κλαίει και στενοχωρείται τόσο πολύ για τα προβλήματα του κόσμου, με βαθειά λύπη απάντησε:
– Εσύ δεν ξέρεις, δεν ξέρεις, παιδί μου…
Ο όσιος έβλεπε νοερώς τη φρίκη του πολέμου και τις επερχόμενες καταστροφές.
Επί μία ολόκληρη εβδομάδα έκλαιγε γοερώς και συνεχώς.
Στο τέλος της εβδομάδος κηρύχθηκε ο πόλεμος. Είναι γεγονός ότι προείδε και προείπε τον πόλεμο, γιατί το ανάφεραν μετά τον πόλεμο και πολλοί άλλοι.
Όταν οι Βούλγαροι κατέλαβαν ορισμένες περιοχές της Μακεδονίας, στην εποχή της κατοχής, οι κάτοικοι πολύ ταλαιπωρήθηκαν.
Όταν ήλθε η ώρα να φύγουν, ήταν μεγάλη η χαρά των χωρικών.
Τότε ο όσιος τους είπε:
– Μη χαίρεσθε, μη χαίρεσθε, αυτά που έρχονται τώρα είναι χειρότερα…
Εννοούσε τον εμφύλιο σπαραγμό όπου χύθηκε άφθονο αδελφικό αίμα.
Δυστυχώς έτσι ακριβώς έγινε.
Από το βιβλίο Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου ο «Όσιος Γεώργιος της Δράμας (1901-1959)», έκδοση Ιεράς Μονής Αναλήψεως του Σωτήρος (Σίψα) Δράμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου