Πίσω από τα αδυσώπητα «γιατί», πίσω από την ξαφνική φυγή, τον βαθύ πόνο και την αγωνία για ανίχνευση νοήματος ζωής, πολλές φορές κρύβεται ο Θεός.
Είναι ο επώδυνος τρόπος, ο αναγκαίος λόγος για να ανοίξει η σκληρή καρδιά, να γίνει πιο δεκτική, να σπάσουν όλες οι βεβαιότητες, να θρυμματιστούν εώς τέλους οι θανατηφόροι εγωισμοί, να σχηματιστεί εκείνη η μικρή ρωγμή μέσα από την οποία θα εισέλθει το αληθινό φως, ο Ιησούς Χριστός.
Τότε είναι που μέσα σε μια μονάχα ευλογημένη στιγμή αποκτά νόημα ο Σταύρος και η Ανάσταση γλυκοχαράζει στην ψυχή.
Τότε που βαθιά μέσα σου έχεις αισθανθεί πως το τέλος δεν είναι παρά μια καινούρια αρχή, μια προσδοκία αιώνιας κοινωνίας μαζί Του.
Αύξησε την πίστη μας Κύριε…
Αλέξης Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου