Πόσες αναμνήσεις από μια λάμπα πετρελαίου, και τι γλυκό φως ήταν αυτό κυρίως όταν η γιαγιά είχε φρεσκοπλυμένο το λαμπόγυαλο.
Μόλις έπεφτε το σκοτάδι στη σκηνή υπήρχε μόνο μια λάμπα πολύ ανώτερη από όλους τους μοντέρνους φωτισμούς που μας κρατούσε συντροφιά και άρχιζε να ξετυλίγει ιστορίες παραμύθια και ταξίδια στο χρόνο σε παρελθόν και μέλλον...
Να έχουμε ένα καλό ξημέρωμα φίλοι μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου