Άσε τους άλλους ήσυχους.
Κοίτα την δική σου ζωή.
Ασχολήσου με την προσωπική σου πρόοδο και εξέλιξη.
Μην περιεργάζεσαι τις ζωές των άλλων με διάθεση κατάκρισης και εξουθένωσης.
Ο άνθρωπος που κάνει πνευματική εργασία μέσα του δεν έχει ούτε την διάθεση, ούτε τον χρόνο να ελέγχει ή να διορθώνει τους άλλους.
Ο άνθρωπος του Θεού στέκει πάντα με διάκριση, με διάθεση ειρήνης και ομόνοιας, αποδοχής και προσευχής.
Άνθρωπος που κάνει εύκολα υποδείξεις στους άλλους δεν έχει την Χάρη του Θεού, κι ας τηρεί τους κανόνες και τους νόμους.
Ο άνθρωπος του Θεού αποφεύγει τις συγκρούσεις, εύκολα ζητά συγνώμη κι ας μην φταίει, σιωπά στις προσβολές, υπομένει τις αδικίες, προσεύχεται για τους αδελφούς τους που ζούνε άσωτα.
Προσευχή, νήψη, κατάνυξη, μετάνοια, ελπίδα, πίστη, πραότητα, απλότητα, ταπείνωση, ανεξικακία, ελεημοσύνη, συγχωρετικότητα, επιείκεια, σωφροσύνη, διάκριση, μελέτη του θείου λόγου, σύνεση…
Αυτά προσπαθεί να καλλιεργήσει.
Με αυτά καταπιάνεται…
Ο άνθρωπος που θέλει να σωθεί, κοιτά το συμφέρον της ψυχής του, που είναι να ζει εν Χριστώ, δηλαδή να ζει όπως θέλει ο Χριστός, όπως έζησε ο Χριστός (στο μέτρο του δυνατού), όπως δίδαξε ο Χριστός.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου